Παρασκευή 10 Μαΐου 2019

Η σημασία της "συγκέντρωσης" στην διαιτησία (Alan Richardson on Facebook)

www.greekrefereesworld.blogspot.com

Η συγκέντρωση ενός διαιτητή κατά την διάρκεια του αγώνα τον βοηθάει να κατευθύνει την προσοχή του στα πράγματα που είναι κρίσιμα για τη λήψη των σωστών αποφάσεων και άρα σφυριγμάτων, 
π.χ. σε περιπτώσεις charge / block, η προσοχή του διαιτητή θα πρέπει να επικεντρωθεί στο κατά πόσον επιτεύχθηκε αρχικά η νόμιμη θέση άμυνας από τον αμυντικό, και στη συνέχεια ο παίκτης αυτός μετατοπίστηκε νόμιμα στο σημείο επαφής.


Η ικανότητα συγκέντρωσης είναι μια διαδικασία μάθησης δεξιοτήτων. Βελτιώνεται ανάλογα με την ικανότητα των διαιτητών να κατανοούν και να νιώθουν (να αισθάνονται) το παιχνίδι καθώς και με την αντοχή και την ψυχική κατάσταση του κάθε ατόμου-διαιτητή. 

Όταν ένας διαιτητής αποτύχει να επικεντρωθεί σε σημαντικά plays του παιχνιδιού, δεν έχει συνέπεια στα σφυρίγματα του, αυτά γίνονται όλο και χειρότερα με την πάροδο του χρόνου, με αποτέλεσμα να δημιουργούνται ερωτηματικά για τις ικανότητες του σε όλους τους συμμετέχοντες και τους φιλάθλους. 

Η δυσκολία συγκέντρωσης κατά την διαιτησία ενός αγώνα έγκειται στο γεγονός ότι οι απαιτήσεις για προσοχή ποικίλλουν σε διάφορες διαστάσεις.
Η πρόκληση για τον διαιτητή είναι να είναι σε θέση να κάνει όλες αυτές τις "μετατοπίσεις της προσοχής" που χρειάζονται γρήγορα και με ακρίβεια χωρίς να μένει "πνιγμένος" σε μια περιοχή. 

Οι διαιτητές πρέπει να γνωρίζουν τι είναι σημαντικό και τι δεν είναι σε ένα παιχνίδι και να έχουν την αυτοπεποίθηση ότι ξέρουν τι κάνουν. 

Όπως και στα περισσότερα πράγματα, η εμπειρία βοηθά πολύ. Η εμπειρία είναι μια τεράστια βοήθεια για να επιτυγχάνεις μεγαλύτερο ποσοστό συγκέντρωσης κατά την διάρκεια των αγώνων. 
Μειώνει τον αριθμό των "εκπλήξεων" που αντιμετωπίζουν οι διαιτητές και μπορούν να καταστρέψουν τη συγκέντρωσή τους.

Οι διαιτητές μπορούν να αυξήσουν την ικανότητά τους για συγκέντρωση, αυξάνοντας το ποσοστό κατανόησης του παιχνιδιού και την αίσθηση (feeling of the game) του παιχνιδιού μέσω της παρατήρησης και της μελέτης, χρησιμοποιώντας τις εμπειρίες άλλων (παλαιότερων διαιτητών) για να αυξήσουν τη δική τους γνώση.