Κάθε διαιτητής γνωρίζει την σπουδαιότητα του κανονισμού παιδιάς.
Υπάρχουν όμως κάποιοι “κανόνες” που δεν γράφτηκαν ποτέ.
Και ίσως, ειδικά οι νεότεροι διαιτητές, πρέπει να τους γνωρίζουμε ώστε να μη βρεθούμε προ εκπλήξεων.
Τους πρώτους "κανόνες" μπορείτε να τους διαβάσετε εδώ και εδώ.
10. Μην απαντάτε σε ερωτήσεις για τις οποίες δεν έχετε ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ.
Δεν χρειάζεται και ούτε είστε υποχρεωμένοι να απαντάτε σε κάθε ερώτηση.
Ειδικά όταν η ερώτηση αφορά σε αποφάσεις συναδέλφων διαιτητών.
Μην υποθέτετε εάν δεν γνωρίζετε τι ακριβώς έχει συμβεί.
Ό,τι κι αν έχει γίνει, οφείλουμε να στηρίξουμε κάθε συνάδελφο.
Κάποιες φορές οι προπονητές ή και οι αθλητές μπορεί να ρωτήσουν για κάποιο κανονισμό ή μια κατάσταση που δημιουργήθηκε ακόμη και διαφορετικό παιχνίδι.
Εάν δεν γνωρίζετε ή εάν δεν έχετε όλη την πληροφορία που χρειάζεστε, μην υποθέτετε την απάντηση. Θα χάσετε την αξιοπιστία σας.
10. Μην απαντάτε σε ερωτήσεις για τις οποίες δεν έχετε ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ.
Δεν χρειάζεται και ούτε είστε υποχρεωμένοι να απαντάτε σε κάθε ερώτηση.
Ειδικά όταν η ερώτηση αφορά σε αποφάσεις συναδέλφων διαιτητών.
Μην υποθέτετε εάν δεν γνωρίζετε τι ακριβώς έχει συμβεί.
Ό,τι κι αν έχει γίνει, οφείλουμε να στηρίξουμε κάθε συνάδελφο.
Κάποιες φορές οι προπονητές ή και οι αθλητές μπορεί να ρωτήσουν για κάποιο κανονισμό ή μια κατάσταση που δημιουργήθηκε ακόμη και διαφορετικό παιχνίδι.
Εάν δεν γνωρίζετε ή εάν δεν έχετε όλη την πληροφορία που χρειάζεστε, μην υποθέτετε την απάντηση. Θα χάσετε την αξιοπιστία σας.
11. Να ξεπεράσεις γρήγορα το ΛΑΘΟΣ σου.
Είναι ευθύνη του διαιτητή να συμφιλιωθεί γρήγορα με το λάθος του και να μην έχει αρνητικό αντίκτυπο στο παιχνίδι.
Μην ασχολείσαι με το λάθος που έκανες περισσότερο από τη στιγμή που το έκανες.
Έχε όμως πάντα στο “πίσω μέρος” του μυαλού σου ότι μπορεί να είναι η αιτία για μελλοντικά προβλήματα ώστε να είσαι προετοιμασμένος.
Η διαχείριση του αγώνα δυσκολεύει μετά από τέτοιες καταστάσεις.
Ο καλός διαιτητής ξεπερνά γρήγορα τα λάθη του και δεν τον επηρεάζουν.
12. Το "ΝΟΜΙΖΩ" δεν είναι αποδεκτό στις αποφάσεις μας
Οι περιοχές ευθύνης των διαιτητών μερικές φορές αλληλοκαλύπτονται.
Υπάρχουν περιπτώσεις που περισσότεροι από ένας διαιτητής σφυρίζουν.
Τι γίνεται τότε;
Και εάν ο ρόλος σου, επιβάλλει να πάρεις μια απόφαση, πώς το διαχειρίζεσαι;
Κατ’ αρχήν οι διαιτητές πρέπει να εκφράζονται με βεβαιότητα.
Υπάρχει μεγάλη διαφορά μεταξύ "απόφασης" - την οποία δεν είναι αναγκαίο να την δηλώνεις σφυρίζοντας - και απλής “γνώμης”.
Η θέση και η απόσταση του διαιτητή είναι κλειδιά για την απόφαση.
Εάν και εδώ υπάρχει θέμα, η εμπειρία θα παίξει τον ρόλο της.
Σε κάθε περίπτωση, το “Νομίζω” δεν είναι αποδεκτή απάντηση.
13. Να είσαι 100% σίγουρος όταν κάνεις το “ΑΝΑΠΑΝΤΕΧΟ ΣΦΥΡΙΓΜΑ”.
Δεν είναι ποτέ καλή ιδέα να επιβάλλεις ένα αυστηρό σφύριγμα απλώς και μόνον για να δείξεις ότι είσαι γνώστης των κανονισμών.
Εάν όμως χρειάζεται να το κάνεις πρέπει να πείσεις τους πάντες.
Όσο πιο ασυνήθιστη είναι η κατάσταση, τόσο πιο πειστικός πρέπει να γίνεις.
14. Μην διακόπτεις τον ΡΥΘΜΟ του αγώνα εάν δεν υπάρχει λόγος.
Μην ψάχνεις να βρεις παράβαση ή ποινή μόνο και μόνο για να δείξεις ότι βρίσκεσαι στο παιχνίδι.
Η υπομονή είναι προτέρημα και απαιτεί πειθαρχία και εμπιστοσύνη στον εαυτό μας.
Είναι σίγουρο ότι το παιχνίδι θα σε χρειαστεί και τότε πρέπει να είσαι έτοιμος.
Μέχρι εκείνη την στιγμή “back off”.
Είναι ευθύνη του διαιτητή να συμφιλιωθεί γρήγορα με το λάθος του και να μην έχει αρνητικό αντίκτυπο στο παιχνίδι.
Μην ασχολείσαι με το λάθος που έκανες περισσότερο από τη στιγμή που το έκανες.
Έχε όμως πάντα στο “πίσω μέρος” του μυαλού σου ότι μπορεί να είναι η αιτία για μελλοντικά προβλήματα ώστε να είσαι προετοιμασμένος.
Η διαχείριση του αγώνα δυσκολεύει μετά από τέτοιες καταστάσεις.
Ο καλός διαιτητής ξεπερνά γρήγορα τα λάθη του και δεν τον επηρεάζουν.
12. Το "ΝΟΜΙΖΩ" δεν είναι αποδεκτό στις αποφάσεις μας
Οι περιοχές ευθύνης των διαιτητών μερικές φορές αλληλοκαλύπτονται.
Υπάρχουν περιπτώσεις που περισσότεροι από ένας διαιτητής σφυρίζουν.
Τι γίνεται τότε;
Και εάν ο ρόλος σου, επιβάλλει να πάρεις μια απόφαση, πώς το διαχειρίζεσαι;
Κατ’ αρχήν οι διαιτητές πρέπει να εκφράζονται με βεβαιότητα.
Υπάρχει μεγάλη διαφορά μεταξύ "απόφασης" - την οποία δεν είναι αναγκαίο να την δηλώνεις σφυρίζοντας - και απλής “γνώμης”.
Η θέση και η απόσταση του διαιτητή είναι κλειδιά για την απόφαση.
Εάν και εδώ υπάρχει θέμα, η εμπειρία θα παίξει τον ρόλο της.
Σε κάθε περίπτωση, το “Νομίζω” δεν είναι αποδεκτή απάντηση.
13. Να είσαι 100% σίγουρος όταν κάνεις το “ΑΝΑΠΑΝΤΕΧΟ ΣΦΥΡΙΓΜΑ”.
Δεν είναι ποτέ καλή ιδέα να επιβάλλεις ένα αυστηρό σφύριγμα απλώς και μόνον για να δείξεις ότι είσαι γνώστης των κανονισμών.
Εάν όμως χρειάζεται να το κάνεις πρέπει να πείσεις τους πάντες.
Όσο πιο ασυνήθιστη είναι η κατάσταση, τόσο πιο πειστικός πρέπει να γίνεις.
14. Μην διακόπτεις τον ΡΥΘΜΟ του αγώνα εάν δεν υπάρχει λόγος.
Μην ψάχνεις να βρεις παράβαση ή ποινή μόνο και μόνο για να δείξεις ότι βρίσκεσαι στο παιχνίδι.
Η υπομονή είναι προτέρημα και απαιτεί πειθαρχία και εμπιστοσύνη στον εαυτό μας.
Είναι σίγουρο ότι το παιχνίδι θα σε χρειαστεί και τότε πρέπει να είσαι έτοιμος.
Μέχρι εκείνη την στιγμή “back off”.
15. Άφησε τους παίκτες να σε ΒΟΗΘΗΣΟΥΝ στο σφύριγμα.
Γενικά, οι αθλητές δεν είναι ηθοποιοί.
Και όσο “κατεβαίνεις” επίπεδο, από τους επαγγελματίες στα παιδικά, οι δεξιότητες του ηθοποιού μειώνονται.
Διάβασε λοιπόν τις αντιδράσεις των παικτών και χρησιμοποίησέ τις για να κάνεις το σωστό σφύριγμα.
Σε αυτή την εποχή του flopping και diving είναι βέβαια δύσκολο, αλλά σίγουρα θα σε βοηθήσει όταν χρειαστεί.
Γενικά, οι αθλητές δεν είναι ηθοποιοί.
Και όσο “κατεβαίνεις” επίπεδο, από τους επαγγελματίες στα παιδικά, οι δεξιότητες του ηθοποιού μειώνονται.
Διάβασε λοιπόν τις αντιδράσεις των παικτών και χρησιμοποίησέ τις για να κάνεις το σωστό σφύριγμα.
Σε αυτή την εποχή του flopping και diving είναι βέβαια δύσκολο, αλλά σίγουρα θα σε βοηθήσει όταν χρειαστεί.
16. Όταν ένας αγώνας έχει προφανώς τελειώσει, η ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ πρέπει να είναι μεγαλύτερη
Υπάρχουν και αυτοί οι αγώνες.
Είναι όσοι “τελειώνουν” από την αρχή τους.
Μην το εγκαταλείπεις ποτέ.
Εάν το κάνεις πρέπει να ξέρεις ότι εγκαταλείπεις ταυτόχρονα την προσωπική σου υπερηφάνεια, την ματαιοδοξία σου και την ανταγωνιστικότητά σου.
Κάνε οτιδήποτε είναι απαραίτητο να διατηρήσεις την συγκέντρωσή σου.
Είναι θέμα αυτοσεβασμού.
Υπάρχουν και αυτοί οι αγώνες.
Είναι όσοι “τελειώνουν” από την αρχή τους.
Μην το εγκαταλείπεις ποτέ.
Εάν το κάνεις πρέπει να ξέρεις ότι εγκαταλείπεις ταυτόχρονα την προσωπική σου υπερηφάνεια, την ματαιοδοξία σου και την ανταγωνιστικότητά σου.
Κάνε οτιδήποτε είναι απαραίτητο να διατηρήσεις την συγκέντρωσή σου.
Είναι θέμα αυτοσεβασμού.