Η εκπαίδευση διαιτητών. Οι λεπτές “γραμμές” (5)

Ο Κόσμος των Ελλήνων Διαιτητών

Μία από τις πιο δύσκολες πτυχές της καθοδήγησης, είναι η διδασκαλία ενός άπειρου διαιτητή για όσα δεν αναγράφονται σε κανένα βιβλίο κανόνων ή εγχειρίδιο.

Μεγάλο μέρος της διαιτησίας αποτελεί η επιθυμία να είμαστε το καλύτερο που μπορούμε.

Το ίδιο ισχύει και για την εκπαίδευση.

Η ικανότητα να αντιλαμβάνεται ο διαιτητής τις αποχρώσεις του παιχνιδιού έχει να κάνει, σε μεγάλο βαθμό, με την ικανότητα του εκπαιδευτή να δημιουργήσει το κατάλληλο περιβάλλον ώστε  ο ρόλος του να είναι σημαντικός για τον ίδιο τον διαιτητή.

Η μακροχρόνια παρουσία στην διαιτησία δεν είναι αρκετή για να αναλάβει κάποιος την εκπαίδευση.
Και βέβαια ο εκπαιδευόμενος πρέπει να προσαρμοστεί στην "ταχύτητα" του εκπαιδευτή και όχι στην δική του. 

Όλοι μαθαίνουν και αποκτούν εμπειρία με διαφορετική ταχύτητα.
Και θα χρειαστεί να ειπωθούν τα πράγματα πολλές φορές για να γίνουν κατανοητά.

Μην ξεχνάμε τέλος: Οι διαιτητές αναζητούν "παραδείγματα". Και ο εκπαιδευτής πρέπει να είναι πάντα έτοιμος να πράξει αντί να μιλήσει.