Όλοι είχαμε ένα. Ή δύο. Ή 102.
Και την επόμενη στιγμή, συνειδητοποιώντας την πραγματικότητα, μαζί με το “σφύριγμα” που χάνεις, χάνεις σχεδόν και το φως απ’ τα μάτια σου…
Και μόνο μια ερώτηση έρχεται στο νου σου: “Πώς το έχασα αυτό;”
Οι αποφάσεις που θα πάρεις στα επόμενα δευτερόλεπτα και ό,τι θα ακολουθήσει στον αγώνα, θα σε χαρακτηρίσουν και θα καθορίσουν πόσο στην πραγματικότητα καλός διαιτητής είσαι.
Και ενώ θα περιμένεις την επόμενη μεγάλη “γκάφα”, που είναι βέβαιο ότι θα συμβεί, άκουσε μερικά πράγματα που έχω να σου πω.
Παραδέξου την “ενοχή”σου.
Το πρώτο βήμα για να “επανέλθεις” από μια λάθος απόφαση, είναι να την παραδεχτείς.
Οι αποφάσεις που θα πάρεις στα επόμενα δευτερόλεπτα και ό,τι θα ακολουθήσει στον αγώνα, θα σε χαρακτηρίσουν και θα καθορίσουν πόσο στην πραγματικότητα καλός διαιτητής είσαι.
Και ενώ θα περιμένεις την επόμενη μεγάλη “γκάφα”, που είναι βέβαιο ότι θα συμβεί, άκουσε μερικά πράγματα που έχω να σου πω.
Παραδέξου την “ενοχή”σου.
Το πρώτο βήμα για να “επανέλθεις” από μια λάθος απόφαση, είναι να την παραδεχτείς.
Στον εαυτό σου πρώτα.
Συγχαρητήρια. Είσαι άνθρωπος.
Ο λάθος τρόπος για να το ξεπεράσεις είναι να το καλύψεις ή ακόμη χειρότερα να “ρίξεις” τις ευθύνες σε άλλους.
Μπορεί να ξεγελάσεις κάποιους με τις εκφράσεις του προσώπου σου ή με τον σταθερό τόνο της φωνής σου προσπαθώντας να εξηγήσεις γιατί η λάθος απόφασή σου ήταν πολύ σωστή.
Μπορεί να ξεγελάσεις κάποιους με τις εκφράσεις του προσώπου σου ή με τον σταθερό τόνο της φωνής σου προσπαθώντας να εξηγήσεις γιατί η λάθος απόφασή σου ήταν πολύ σωστή.
Αλλά να ξέρεις ότι οι περισσότεροι θα γνωρίζουν ή θα μάθουν αργότερα βλέποντας το video.
Αναλόγως με την κατάσταση, μερικοί προπονητές θα ξεπεράσουν ένα λάθος μετά την παραδοχή του.
Εάν όμως αναγκαστείς να “παραδεχτείς” περισσότερα από ένα λάθη, είναι καιρός να επανεξετάσεις την κατάστασή σου και να διορθώσεις την απόδοσή σου.
Ξέχασε λοιπόν το λάθος και προχώρα.
Και βέβαια σταμάτα να ανησυχείς για τα λάθη που πιθανόν “έρχονται”.
Γιατί αυτό θα είναι το επόμενο λάθος σου.
Να προβλέπεις ναι, να ανησυχείς όχι!
Αυτό όμως που σίγουρα πρέπει να κάνεις είναι – μετά το τέλος του αγώνα – να “κλειδώσεις” και να συζητήσεις το λάθος σου.
Ήταν παράλειψη;
Ήταν λάθος εφαρμογή του κανονισμού;
Έφταιγε η θέση που είχες;
Η απόσταση από την φάση;
Ήταν λάθος μηχανικής ή λάθος φιλοσοφίας;
Την απάντηση θα την βρεις διαβάζοντας ξανά και ξανά τον κανονισμό παιδιάς και το εγχειρίδιο της μηχανικής.
Αναλόγως με την κατάσταση, μερικοί προπονητές θα ξεπεράσουν ένα λάθος μετά την παραδοχή του.
Εάν όμως αναγκαστείς να “παραδεχτείς” περισσότερα από ένα λάθη, είναι καιρός να επανεξετάσεις την κατάστασή σου και να διορθώσεις την απόδοσή σου.
Ξέχασε λοιπόν το λάθος και προχώρα.
Και βέβαια σταμάτα να ανησυχείς για τα λάθη που πιθανόν “έρχονται”.
Γιατί αυτό θα είναι το επόμενο λάθος σου.
Να προβλέπεις ναι, να ανησυχείς όχι!
Αυτό όμως που σίγουρα πρέπει να κάνεις είναι – μετά το τέλος του αγώνα – να “κλειδώσεις” και να συζητήσεις το λάθος σου.
Ήταν παράλειψη;
Ήταν λάθος εφαρμογή του κανονισμού;
Έφταιγε η θέση που είχες;
Η απόσταση από την φάση;
Ήταν λάθος μηχανικής ή λάθος φιλοσοφίας;
Την απάντηση θα την βρεις διαβάζοντας ξανά και ξανά τον κανονισμό παιδιάς και το εγχειρίδιο της μηχανικής.
Και είναι σίγουρο ότι θα βρεις όλες τις απαντήσεις.
Το μοναδικό συμπέρασμα: Είναι δύσκολο να απαλλαγείς από τα λάθη.
Το κλειδί: Να διατηρήσεις τα λάθη σου στο ελάχιστο.
Το μοναδικό συμπέρασμα: Είναι δύσκολο να απαλλαγείς από τα λάθη.
Το κλειδί: Να διατηρήσεις τα λάθη σου στο ελάχιστο.