Επικοινώνησε μαζί μας ο “Lucifer”

Ο Κόσμος των Ελλήνων Διαιτητών

Ο προβληματισμός κάποιων δεν σταματά. 

To σημαντικό όμως είναι ότι, όχι μόνον έχουν αντιληφθεί το "παιχνίδι", αλλά θέλουν και να του αντισταθούν όταν δεν έχει "όρους".

Σήμερα αποφάσισα να βγάλω τα “εσώψυχά μου”.
Ελπίζοντας ότι δεν θα βγάλω τα μάτια μου με τα ίδια μου τα χέρια και όσο πιο προσεκτικά μπορώ, σας ευχαριστώ πολύ για την βοήθεια που μου δίνετε με το περιεχόμενό σας και εύχομαι η προσπάθειά σας αυτή να συνεχιστεί.
Εφ’ όσον όσα γράφω κρίνετε ότι δεν προσβάλλουν, ειδικά όσους με προσβάλλουν – πολύ θα το ήθελα πιστέψτε με – και με την ελπίδα ότι θα γίνει αντιληπτό ό,τι θέλω να “περάσω” στους "συμπαθείς" διαιτητές, με χαρά θα το διάβαζα ακόμη κι εγώ που το έγραψα.

Είναι πολλοί που ντρέπονται να παραδεχτούν πόσο τους αφορά η ηθική τάξη.

Κρύβονται πίσω από τον ωφελιμισμό και την σημασία της τήρησης της τάξης αλλά με τρόπο που μόνον ηθικός δεν είναι.
“Αμένσιοτα” που παραπλανούν είναι η γραπτή καθημερινότητά τους, όταν κρύβονται πίσω από την εύκολη δικαιολογία της τεμπελιάς του καλοκαιριού.

Κι εμείς με ηλιθιότητα τα διαβάζουμε – δεν είναι κακό – και ψάχνουμε με κουτσομπολιό – είναι κακό – να ανακαλύψουμε την αλήθεια της βλακείας.

Όπως πολλοί, έτσι κι εγώ, παρασύρθηκα για πολύ καιρό από την υποκρισία που ηθικολογούσε με δόσεις χιούμορ που στο σχολείο ο μοντέρνος θεολόγος θα με είχε στείλει με 3ήμερη αποβολή.

Με πόση τέχνη (;) υπερασπίζονται κάποιοι την ανυπαρξία και την απαξία τους, παριστάνοντας τους αγωνιστές της διαιτησίας;

Αναρωτήθηκα... Και όταν αποφάσισα να απαντήσω στον εαυτό μου, βρήκα το λάθος…
Και απλώς αποφάσισα να μην ανεχτώ άλλο την βία της ξετσιπωσιάς και την φρίκη που προκαλεί το κακό ηθικό παράδειγμα.

Υ.Γ. Παρακαλώ αποφύγετε φωτογραφίες που να απεικονίζουν “ασπρόμαυρες ζέβρες” ή “γκρίζους λύκους”.

Lucifer