Η “πρόσληψη” διαιτητών γίνεται χωρίς στρατηγική και με κανένα σχέδιο δράσης

Ο Κόσμος των Ελλήνων Διαιτητών

Κανένας δεν θέλει να βρεθεί σε μια κατάσταση που δεν θα υπάρχουν αρκετοί διαιτητές ώστε να καλύψουν τον προγραμματισμένο αριθμό των αγώνων.

Σε τοπικό επίπεδο μάλιστα, συμβαίνει ίσως και συχνά.

Εάν η βάση της πυραμίδας επιπλέον δεν είναι σταθερή, τότε θα περιοριστεί η ικανότητά μας να εντοπίζουμε μελλοντικούς κορυφαίους διαιτητές, λόγω έλλειψης πιθανών υποψηφίων.

Η εκτίμησή μας είναι ότι η προσέγγιση για την “πρόσληψη” διαιτητών πρέπει να γίνεται στρατηγικά και με σχέδιο δράσης.

Οι καλοί διαιτητές και ανεξάρτητα από την κατηγορία τους, μπορούν να αναγνωριστούν από κάποια χαρακτηριστικά που γενικά είναι η λήψη αποφάσεων και ο τρόπος λειτουργίας τους.
Οι κορυφαίοι διαιτητές είναι “ταλαντούχοι νικητές”, οι οποίοι φθάνουν στην κορυφή λόγω της στάσης και των επιλογών τους.
Κάποιοι επίσης είναι τυχεροί γιατί ήταν στο σωστό μέρος την σωστή στιγμή.

Μήπως όμως, αντί να αφήνουμε στην τύχη σημαντικά θέματα όπως αυτό, θα πρέπει να ακολουθήσουμε μοντέλα και πρότυπα επαγγελματικά;

Γιατί να μην δοκιμάζονται οι πιθανοί διαιτητές – ειδικά όταν πρόκειται να μετακινηθούν στο κορυφαίο επίπεδο – με το ίδιο μοντέλο που χρησιμοποιούν οι εργοδότες όταν προσλαμβάνουν ανώτερα στελέχη;

Το σίγουρο θα είναι ένα. 

Θα μας βοηθούσε να προσδιορίσουμε τα ισχυρά και τα αδύναμα σημεία κάθε υποψηφίου και θα μας επέτρεπε να βρούμε τα εργαλεία για να τους βοηθήσουμε.

Σημείωση: Ας μην ξεχνάμε ότι ο “οποιοσδήποτε” μπορεί σήμερα να δηλώσει συμμετοχή σε μια σχολή διαιτησίας και να ξεκινήσει να διαιτητεύει.

Πόσο “τέλειο” είναι αυτό, όταν το μόνο που γνωρίζουμε γι αυτόν είναι το όνομά του, η ηλικία του, που μένει και το κινητό του τηλέφωνο;

Απλώς επικίνδυνο…