Έχω γνωρίσει πολλούς σαν και "αυτόν".
Τους έχω σπουδάσει.
Κατ’ αρχήν να εξηγήσω σε όλους Εσάς, που δεν έχετε γνωρίσει προσωπικά τον Ιγκόρ, τι είχε στο μυαλό του - εγώ φταίω γι αυτό - γράφοντας το βιβλίο για τον "ήρωά" του:
Ήταν κάποιος που ζούσε με παραδοχές.
Τις παραδοχές αυτές δεν τις είχε “εξετάσει” ποτέ.
Η τεμπελιά του όμως και η αλαζονεία του, τις είχε λαξέψει σε βεβαιότητες τις οποίες “προσκυνούσε” και επιπλέον έψαχνε να τις επιβάλει και στους άλλους.
Στην πορεία βέβαια διαπίστωσε, ότι οι βεβαιότητες αυτές ήταν απλώς το άλλοθι της δυστυχίας και της ενοχής του.
Έτσι δημιούργησε το μεγάλο του πλεονέκτημα: Δεν έφταιξε ποτέ.
Αλλά κι αν έφταιγε είχε τον τρόπο να καλύψει τα λάθη του λέγοντας: “Συγγνώμη σε όποιον ή όποιους αδίκησα.”
Και έτσι βέβαια ανέβαινε ο Ηλίθιος την κλίμακα της Ηλιθιότητας.
Αμέσως μετά μάθαινε να συνεργάζεται με αυτούς που τον ανέχονταν...
Κι όσο ανέβαινε στην κλίμακα, μάθαινε να δουλεύει και με αυτούς που εκβίαζε και με αυτούς που εξαγόραζε.
Ενδεχομένως να μην τους θεωρούσε αντάξιούς του αλλά - ως έρμαιο των βεβαιοτήτων του - συμπέραινε ότι η μοναδικότητά του ευθυνόταν για τη σχετική μοναξιά του και όχι που είναι ο "ήρωας" ηλίθιος.
Κάθε ομοιότητα με πρόσωπα της "σημερινής" σας εποχής, πιστέψτε με, τον ρώτησα, είναι τυχαία...
Lucifer👿
They say even death can't cure an idiot. Agreed