Η ψυχολογία στην διαιτησία (4)

Ο Κόσμος των Ελλήνων Διαιτητών

Να είστε βέβαιοι ότι η ικανότητά μας να εφαρμόζουμε σωστά την ψυχολογία μας στους αγώνες μπορεί εύκολα να κρύψει τις τεχνικές μας ατέλειες και να φεύγουμε ακόμη και με συγχαρητήρια στο τέλος ενός παιχνιδιού που η απόδοσή μας θα έπρεπε να έχει αμφισβητηθεί.


Σημεία έμφασης και πρακτικές συμβουλές

- Σε περίπτωση συστηματικών διαμαρτυριών από τους αθλητές μετά από κάθε σου κλήση, το καλύτερο που έχεις να κάνεις είναι να επικοινωνήσεις με τον προπονητή και να προειδοποιήσεις ότι θα επιβάλλεις ανάλογες ποινές εάν αυτή η ανεπιθύμητη στάση τους συνεχιστεί.
Να είσαι σχεδόν βέβαιος ότι θα αντιδράσει και θα ασχοληθεί αποτελεσματικά με τους παίκτες του για να διορθώσει την κατάσταση.

- Ο τρόπος με τον οποίο “δείχνεις” μια παράβαση ή ένα σφάλμα, είναι δυνατόν να επηρεάσει ψυχολογικά τις αντιδράσεις του προπονητή και των παικτών.
Σφύριξε με αποφασιστικότητα και αυτοπεποίθηση. Ένα “θαμπό” σφύριγμα δημιουργεί αμφιβολίες για την ακρίβεια της απόφασής σου.
Ένας “ανθρώπινος” διαιτητής διατηρεί επίσης την ηρεμία του όταν δείχνει το είδος της παράβασης ή του σφάλματος, ειδικά όταν η περίοδος του αγώνα είναι τεταμένη και συναισθηματικά φορτισμένη.
Σιγουρέψου ότι τα σήματά σου είναι καθαρά και οριστικά. Μην υπερβάλλεις.

- Ένα βλέμμα σου 3 - 4 δευτερολέπτων, μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως ένα πολύ αποτελεσματικό προειδοποιητικό μήνυμα, ιδιαίτερα όταν οι παίκτες αμφισβητούν αποφάσεις ή οι προπονητές διαμαρτύρονται από τις περιοχές των πάγκων τους.
Αρκετές φορές επίσης, ένα βλέμμα μπορεί να χρησιμοποιηθεί κι από την μεριά του προπονητή ή των παικτών, ως είδος σιωπηρής διαμαρτυρίας για αποφάσεις σου.
Ποτέ όμως μην ξεχνάς ότι ναι μεν τα λόγια θυμού μπορεί να τιμωρηθούν, αλλά όχι ένα βλέμμα ακόμη κι αν είναι “φονικό”.

- Δώσε ιδιαίτερη προσοχή στην στάση του σώματός σου. 

Να είσαι βέβαιος ότι εκτός των άλλων δείχνει την στάση σου απέναντι στους άλλους.
Το κυριότερο είναι ότι δείχνει την ένταση ή την χαλαρότητά σου.
Οι έμπειροι παίκτες και σίγουρα οι προπονητές, αντιλαμβάνονται από την στάση σου την ικανότητά σου να χειριστείς τεταμένες καταστάσεις και επίσης “προσδιορίζουν”, εάν μπορεί να επηρεαστείς σε κρίσιμες περιόδους χρησιμοποιώντας συστηματικά ομαδικές διαμαρτυρίες και διάφορα unfair tricks και τακτικές.

- Προσπάθησε να διατηρείς το χαμόγελό σου – όχι ειρωνικά – ακόμα και στις πιο δύσκολες και νευρικές καταστάσεις.
Το άγχος και η ένταση που αποτυπώνεται στο πρόσωπο κάποιων διαιτητών, δημιουργεί νευρικές καταστάσεις που δεν εξελίσσονται ομαλά, στους παίκτες, στους προπονητές, αλλά και στους φιλάθλους.

Υπάρχουν κάποιοι νέοι, ως επί το πλείστον, διαιτητές που είναι ιδιαίτερα “ντροπαλοί”, πολύ ήπιοι και θα έλεγα απαισιόδοξοι για την ικανότητά τους.
Κάθε δευτερόλεπτο στον αγώνα “ανησυχούν” στην αναμονή προβλημάτων και στο κατά πόσον θα ανταποκριθούν σε κρίσιμες καταστάσεις.
Από την άλλη, υπάρχουν οι διαιτητές που έχουν την πεποίθηση ότι είναι οι καλύτεροι και είναι αδύνατον γι’ αυτούς να κάνουν λάθη. 

Είναι αλαζόνες, θαυμάζουν κάθε σφύριγμά τους, ακόμη και στις περιπτώσεις που κάνουν λάθος. 

Με μια λέξη είναι νάρκισσοι.

Γι’ αυτούς τους διαιτητές έχω απλώς να πω:

“Η πραγματική αξία ενός διαιτητή, θα μπορούσε να δηλώνεται με ένα κλάσμα, του οποίου ο αριθμητής είναι αυτό που οι άλλοι σκέφτονται γι’ αυτόν και ο παρονομαστής αυτό που σκέφτεται ο ίδιος για τον εαυτό του.”
Ο σωστός δρόμος είναι ο χρυσός μέσος όρος. 

Είναι όταν το κλάσμα γίνεται ο ακέραιος 1.

Να είστε σίγουροι και αισιόδοξοι, να εμπιστεύεστε τις ικανότητές σας αλλά και να αποφύγετε το σύνδρομο του αυτοθαυμασμού.

Ποτέ μην ξεχνάς ότι δεν είσαι ρομπότ. 

Είναι φυσιολογικό να κάνεις λάθη.
Ο στόχος θα πρέπει να είναι η προσπάθεια να πετύχεις την τελειότητα, προκειμένου να κάνεις τέτοια λάθη που δεν θα έχουν επιρροή στο αποτέλεσμα του αγώνα.