Ποιοτικό παιχνίδι σημαίνει ποιοτική σκέψη των διαιτητών (1)

Ο Κόσμος των Ελλήνων Διαιτητών

Τα πάντα στον αγώνα πηγαίνουν ομαλά και ξαφνικά… Bang!
Κόλαση!
Τι έγινε;
Γιατί ο coach εξερράγη με αυτό το σφύριγμα;

“Ελπίζω να σφύριξα σωστά…”
“Κάτι έγινε εκεί… Χρειαζόταν μια απόφαση και ήταν και το 5ο φάουλ…”

Είχες ποτέ τέτοιες σκέψεις στον αγώνα;
Ειλικρινά. Όλοι έχουμε.
Αλλά το θέμα είναι τι μπορούμε να μάθουμε από τέτοιες καταστάσεις.
Θα έπρεπε να προνοήσουμε; 

Να είμαστε ένα βήμα μπροστά;

Στις περισσότερες περιπτώσεις το ίδιο το παιχνίδι θα μας δώσει τα “σημάδια” εάν δώσουμε την κατάλληλη προσοχή.
Το κυρίως πρόβλημα όμως είναι ότι στηριζόμαστε μόνο στις αντιδράσεις μας για να περάσει και να τελειώσει ένα παιχνίδι.
Και ακόμη κι αν οι αντιδράσεις μας είναι συνήθως καλές, το μόνο που χρειάζεται είναι μια κακή στιγμή σε λάθος χρόνο για να τινάξει το παιχνίδι στον αέρα.

Ποια είναι τα σημάδια που θα πρέπει να εντοπίσουμε για να είμαστε προσεκτικοί;

Λοιπόν, πρώτα πρέπει να συνειδητοποιήσουμε όλοι μας ότι ο αγωνιστικός χώρος είναι ένα ναρκοπέδιο και εμείς βρισκόμαστε στην μέση του.
Δεν χρειάζεται πανικός.
Χρειάζεται όμως αυξημένη σκέψη.
Η αυξημένη αυτή σκέψη είναι να ξέρεις που βρίσκεται ο κίνδυνος στην διαιτησία.
Όταν γνωρίζεις τον κίνδυνο μπορείς να αυξήσεις την επίγνωσή σου, να πάρεις στέρεες αποφάσεις εναντίον οποιουδήποτε και τέλος – το σημαντικότερο – να βασιστείς στον εαυτό σου γνωρίζοντας τις πιθανές αντιδράσεις.
Σαν το σκάκι.
Να σκέφτεσαι 3-4 κινήσεις μπροστά…

Όλοι γνωρίζουμε ότι μια οριακή κλήση μπορεί να εξοργίσει παίκτες, προπονητές και φιλάθλους.
Το ίδιο μπορεί να συμβεί και με μια χαμένη κλήση που είναι προφανής σε όλους.
Αλλά η επόμενη στιγμή και από τις 2 περιπτώσεις δεν έχει πάντα τις ίδιες συνέπειες. 

Κάποιες φορές καταλήγουν να είναι εκρηκτικές και δύσκολα επαναφέρεται η ηρεμία.

Σε επόμενες αναρτήσεις μας θα προσδιορίσουμε και θα εξετάσουμε τις οριακές στιγμές και καταστάσεις που οι αποφάσεις των διαιτητών στον αγώνα είναι πιθανόν να ενεργοποιήσουν δυσάρεστες εξελίξεις.