"Μια τεχνική για την αποτελεσματική έκφραση ιδεών", "Ανταλλαγή σκέψεων ή απόψεων" ή ως "Μια ιδέα που μεταδίδεται, εναλλάσσεται και μεταφέρεται".
Όλα αυτά ωστόσο, μεταφρασμένα όπως ισχύει για τους διαιτητές basketball, προσλαμβάνονται ως μια έννοια που στην ουσία είναι πιο πολύ μια πρακτική εφαρμογή και περιλαμβάνει καλές δεξιότητες ακρόασης και διαχείρισης των ανθρώπων με σεβασμό.
Και με τον απλούστερο τρόπο, αυτό σημαίνει κάτι περισσότερο από το να ξέρεις πώς να χειρίζεσαι τους ανθρώπους.
Το παιχνίδι του basketball έχει πολλούς ενδιαφερόμενους: αθλητές, προπονητές, διαιτητές, βοηθούς διαιτητών και φιλάθλους.
Όλοι αυτοί έχουν ένα κοινό γνώρισμα: είναι όλοι άνθρωποι, άνθρωποι με πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα, ποικίλες διαθέσεις και αδυναμίες και μερικές φορές αντιδρούν με απρόβλεπτο τρόπο ειδικά όταν βρίσκονται υπό πίεση.
Και σε τέτοιες στιγμές άγχους οι καλύτεροι διαιτητές ξεχωρίζουν από τους λιγότερο αποτελεσματικούς συναδέλφους τους.
Ένα βασικό γεγονός των ανθρώπων είναι ότι ο πιο κοινός λόγος για τον οποίο κάποιος χάνει τον συναισθηματικό έλεγχο είναι διττός:
-Είτε νομίζει ότι αδικείται
-Είτε εκφράζει αντίρρηση – με λόγια ή πράξεις – σε αυτό που θεωρεί λάθος.
-Είτε νομίζει ότι αδικείται
-Είτε εκφράζει αντίρρηση – με λόγια ή πράξεις – σε αυτό που θεωρεί λάθος.
Στην ουσία δηλαδή λένε: "αυτό που έκανες ήταν άδικο και θέλω να ξέρεις πώς αισθάνομαι γι αυτό."
Όταν λοιπόν προκύπτει μια τέτοια κατάσταση και η απόφαση ενός διαιτητή αμφισβητείται, ο ευκολότερος τρόπος για τον διαιτητή θα ήταν να τιμωρήσει την πρόκληση αυτή με τεχνική ποινή.
Μια τεχνική ποινή, που όμως θα μπορούσε κάλλιστα να αποφευχθεί με την χρήση αποτελεσματικών δεξιοτήτων επικοινωνίας και βέβαια αναγνωρίζοντας ότι αυτό που θα μπορούσε να εκληφθεί ως κατάφωρη και προσωπική προσβολή, δεν ήταν στην πραγματικότητα τίποτα περισσότερο από μια ένσταση, παραπλανημένη ή όχι, σε μια – κατά την εκτίμησή του - αδικία.
Και σε αυτό το σημείο είναι που η επικοινωνία “μπαίνει στην εικόνα”.
Στην διαιτησία, μια σύντομη τοποθέτηση του διαιτητή την κατάλληλη στιγμή και με αποτελεσματική αλληλεπίδραση, κάνει συχνά την διαφορά.
Και αυτού του είδους οι δεξιότητες είναι που διακρίνουν τους μέτριους και "καθημερινούς" διαιτητές, από τους διαιτητές που είναι σε θέση να διαιτητεύσουν τα μεγάλα παιχνίδια.
Αναμφισβήτητα, όλοι οι διαιτητές θα μπορούσαν να είναι στο ίδιο επίπεδο γνώσεων όσον αφορά στην μηχανική και τους κανονισμούς παιδιάς.
Ο διαιτητής όμως που χρειάζονται όλοι, είναι αυτός που επιδεικνύει ικανότητες αποτελεσματικής αλληλεπίδρασης με τους παίκτες, τους προπονητές και ακόμη με τους συναδέλφους του.
Όταν λοιπόν προκύπτει μια τέτοια κατάσταση και η απόφαση ενός διαιτητή αμφισβητείται, ο ευκολότερος τρόπος για τον διαιτητή θα ήταν να τιμωρήσει την πρόκληση αυτή με τεχνική ποινή.
Μια τεχνική ποινή, που όμως θα μπορούσε κάλλιστα να αποφευχθεί με την χρήση αποτελεσματικών δεξιοτήτων επικοινωνίας και βέβαια αναγνωρίζοντας ότι αυτό που θα μπορούσε να εκληφθεί ως κατάφωρη και προσωπική προσβολή, δεν ήταν στην πραγματικότητα τίποτα περισσότερο από μια ένσταση, παραπλανημένη ή όχι, σε μια – κατά την εκτίμησή του - αδικία.
Και σε αυτό το σημείο είναι που η επικοινωνία “μπαίνει στην εικόνα”.
Στην διαιτησία, μια σύντομη τοποθέτηση του διαιτητή την κατάλληλη στιγμή και με αποτελεσματική αλληλεπίδραση, κάνει συχνά την διαφορά.
Και αυτού του είδους οι δεξιότητες είναι που διακρίνουν τους μέτριους και "καθημερινούς" διαιτητές, από τους διαιτητές που είναι σε θέση να διαιτητεύσουν τα μεγάλα παιχνίδια.
Αναμφισβήτητα, όλοι οι διαιτητές θα μπορούσαν να είναι στο ίδιο επίπεδο γνώσεων όσον αφορά στην μηχανική και τους κανονισμούς παιδιάς.
Ο διαιτητής όμως που χρειάζονται όλοι, είναι αυτός που επιδεικνύει ικανότητες αποτελεσματικής αλληλεπίδρασης με τους παίκτες, τους προπονητές και ακόμη με τους συναδέλφους του.