Υπάρχουν κάποιες βασικές αλήθειες στην ζωή που δεν αλλάζουν για κανέναν και πολύ περισσότερο για τους διαιτητές.
Με βάση αυτό:
Όλοι οι άνθρωποι θέλουν να αντιμετωπίζονται με αξιοπρέπεια και σεβασμό.
Εμείς ως διαιτητές οφείλουμε όχι μόνο να προασπίζουμε θεμέλια σεβασμού αλλά και να υποστηρίζουμε όλους τους συμμετέχοντες με βάση αυτό το πρότυπο.
Όλοι οι άνθρωποι θέλουν αντί της προτροπής, να τους ζητούν με ευγένεια οτιδήποτε.
Τι είναι καλύτερο για έναν προπονητή να ακούσει:
“Coach, να καθίσουν οι παίκτες σου κάτω” ή
“Coach, θα εκτιμούσα πολύ εάν βεβαιωθείτε ότι οι παίκτες σας κάθονται στον πάγκο”.
Όλοι οι άνθρωποι χρειάζονται μια εξήγηση όταν τους ζητείται να κάνουν κάτι.
Οι απαντήσεις των διαιτητών δεν μπορεί να είναι ελλιπείς και σίγουρα χωρίς ένα “γιατί”.
Την επόμενη φορά που ένας προπονητής ρωτήσει “γιατί”, απλώς εξήγησέ του. Η απάντησή σου θα μειώσει τις πιθανότητες μιας συμπληρωματικής ερώτησης.
Όλοι οι άνθρωποι επιζητούν επιλογές και σίγουρα όχι απειλές.
Εάν η επιλογή σου ως διαιτητής είναι “Coach, εάν συνεχίσεις να φωνάζεις θα σε χρεώσω με τεχνική ποινή”, ίσως πρέπει να το ξανασκεφτείς…
Όλοι οι άνθρωποι θέλουν μια δεύτερη ευκαιρία.
Δεν πρέπει να επηρεάζεσαι ως διαιτητής με το τι συνέβη νωρίτερα στον αγώνα. Το ότι ο προπονητής δεν συμπεριφέρθηκε σωστά στο προηγούμενο δεκάλεπτο, δεν σημαίνει ότι τον προσεγγίζουμε με λιγότερο σεβασμό στο επόμενο.
Οι παίκτες, οι προπονητές και οι διαιτητές θα κάνουν λάθη. Next play mentality.