Οι αποτελεσματικοί "μέντορες", όχι μόνον έχουν την υπομονή που χρειάζεται για να αντιμετωπίσουν την απειρία των νεότερων διαιτητών, αλλά διαθέτουν τον καλύτερό τους εαυτό για να μεταδώσουν την σπουδαιότητα και την αξία της.
Είτε πρόκειται για υπομονή που αφορά στην ικανότητά τους να διευθύνουν σωστά το παιχνίδι, είτε την υπομονή σε σχέση με την εξέλιξη της σταδιοδρομίας τους.
Ο χρόνος και η αντίληψή του είναι ζωτικής σημασίας.
Το συστατικό που θα βοηθήσει βέβαια την διαδικασία, είναι η προθυμία για μάθηση.
Η υπομονή είναι ένα χαρακτηριστικό που είναι πιο εύκολο να μιλάμε γι’ αυτό, απ’ ότι να το κατοχυρώσουμε πρακτικά.
Οι μη έμπειροι διαιτητές, συχνά, δεν έχουν μια ρεαλιστική άποψη για την εξέλιξή τους και το κυριότερο, δεν έχουν την δυναμική να αποτυπώσουν τι σημαίνει επιτυχία για τους ίδιους.
Οι καλοί όμως καθοδηγητές πρέπει να γνωρίζουν τον τρόπο με τον οποίο οι νεότεροι διαιτητές θα αποκτήσουν την υπομονή, για να εκτιμήσουν, αρχικά, το στάδιο στο οποίο βρίσκονται.
Στην πορεία θα πρέπει να έχουν την προθυμία να μάθουν να αναγνωρίζουν τις επιτυχίες τους στο επίπεδο που εκείνη την στιγμή βρίσκονται.
Είναι ιδιαίτερα σημαντικό να είσαι ο καλύτερος διαιτητής σε κάθε επίπεδο που ξεπερνάς, πριν αρχίσεις να σκέφτεσαι και να οριοθετείς τον επόμενο στόχο σου.
Αυτά και τα δύο, χρειάζονται υπομονή, που σε συνδυασμό με την εμπειρία που αναπτύσσεται, αυξάνουν την αντίληψη της ουσίας που δεν είναι τίποτα περισσότερο από τον στόχο να υπερέχουμε σε όποιο επίπεδο είμαστε στις χρονικές στιγμές.
Η αυτο – αποκάλυψη του καθοδηγητή είναι το καλύτερό του εργαλείο για να διδάξει σχετικά με την υπομονή που χρειάζεται ένας νεότερος διαιτητής.
Αυτά και τα δύο, χρειάζονται υπομονή, που σε συνδυασμό με την εμπειρία που αναπτύσσεται, αυξάνουν την αντίληψη της ουσίας που δεν είναι τίποτα περισσότερο από τον στόχο να υπερέχουμε σε όποιο επίπεδο είμαστε στις χρονικές στιγμές.
Η αυτο – αποκάλυψη του καθοδηγητή είναι το καλύτερό του εργαλείο για να διδάξει σχετικά με την υπομονή που χρειάζεται ένας νεότερος διαιτητής.
Σήμερα, πολλοί νέοι άνθρωποι δεν καταλαβαίνουν γιατί τα πράγματα δεν κινούνται τόσο γρήγορα, όσο εκτιμούν οι ίδιοι ότι θα έπρεπε.
Και αυτό μεν είναι το δικαίωμα που έχουν για την άποψή τους, αλλά ο καθοδηγητής οφείλει να μοιράζεται μαζί τους μια δόση πραγματικότητας για τον τρόπο με τον οποίο θα εξελιχθεί η καριέρα τους.