Είναι μια λέξη που δεν θέλεις να ακούσεις από ένα μέλος διαιτητή, ειδικά εάν έχεις την ευθύνη λειτουργίας της διοίκησης ενός Συνδέσμου.
Και ίσως δικαιολογηθείς εάν θεωρήσεις ότι η "εγκατάλειψη" είναι σχεδόν πάντα μια αποτυχία όποιου παραιτείται.
Μερικές φορές βέβαια η παραίτηση μπορεί να οφείλεται στις συνθήκες που δημιουργούνται στην ζωή κάθε διαιτητή.
Είναι όμως σίγουρο ότι οι περισσότεροι διαιτητές παραιτούνται, επειδή κάτι δεν πήγε όπως ήθελαν ή δεν ήταν η διαιτησία αυτό που νόμιζαν.
Εάν θέλεις όμως να το ψάξεις από το ενδιαφέρον σου για την ανάπτυξη του Συνδέσμου σου, ίσως διαπιστώσεις κάποια έλλειψη κατανόησης ή αδικαιολόγητης προσδοκίας, η οποία θα μπορούσε να είχε αποφευχθεί μέσω καλύτερης επικοινωνίας ή εφαρμόσιμων πολιτικών και εκπαιδευτικών προγραμμάτων.
Τελικά, ποιοι είναι οι παράγοντες που αναγκάζουν τους διαιτητές να φεύγουν;
Το πρώτο πράγμα που πρέπει να συνειδητοποιήσουμε είναι ότι υπάρχουν ορισμένοι παράγοντες, οι οποίοι ρεαλιστικά είναι "ανεξέλεγκτοι" και εκ των πραγμάτων, δεν υπάρχουν πολλά που ο καθένας θα μπορούσε να κάνει ώστε να μετριάσει τις αιτίες παραίτησης.Τα πρώτα είναι η ηλικία και η υγεία και είναι ένα απλό κομμάτι του φυσικού κύκλου κάθε διαιτητικού οργανισμού και εν προκειμένω Συνδέσμου.
Ένας ακόμη ανεξέλεγκτος αιτιολογικός παράγοντας είναι η εργασία.
Οι Σύνδεσμοι επίσης, "χάνουν" αρκετούς διαιτητές λόγω των απαιτήσεων της επαγγελματικής τους ενασχόλησης, συμπεριλαμβανομένης και της μετεγκατάστασης.
Βέβαια στην περίπτωση της μετεγκατάστασης μπορεί να επωφεληθεί ένας νέος Σύνδεσμος.
Ορισμένοι αιτιολογικοί παράγοντες όμως, μπορεί να μην είναι "ανεξέλεγκτοι" και επιπλέον να μπορούν να διορθωθούν εύκολα.
Ένας τέτοιος παράγοντας π.χ. είναι η απογοήτευση ή η απώλεια της αρχικής απόλαυσης που συνόδευε την διαιτησία.
Αυτό θα μπορούσε να προκύψει από κακές σχέσεις με άλλα μέλη, κακή συμπεριφορά από άλλους συμμετέχοντες στους αγώνες, ανεκπλήρωτες προσδοκίες ανεξάρτητα από το εύλογο αυτών των προσδοκιών.
Βέβαια στην περίπτωση της μετεγκατάστασης μπορεί να επωφεληθεί ένας νέος Σύνδεσμος.
Ορισμένοι αιτιολογικοί παράγοντες όμως, μπορεί να μην είναι "ανεξέλεγκτοι" και επιπλέον να μπορούν να διορθωθούν εύκολα.
Ένας τέτοιος παράγοντας π.χ. είναι η απογοήτευση ή η απώλεια της αρχικής απόλαυσης που συνόδευε την διαιτησία.
Αυτό θα μπορούσε να προκύψει από κακές σχέσεις με άλλα μέλη, κακή συμπεριφορά από άλλους συμμετέχοντες στους αγώνες, ανεκπλήρωτες προσδοκίες ανεξάρτητα από το εύλογο αυτών των προσδοκιών.
Με την σειρά αυτή των αναρτήσεών μας, ξεκινάμε να διερευνήσουμε αλλά και να προτείνουμε λύσεις ώστε να μειωθούν οι περιπτώσεις απώλειας διαιτητών και που βέβαια είναι κυρίως ευθύνη των διοικήσεων των Συνδέσμων.
Στην επόμενη ανάρτησή μας, θα εξετάσουμε μερικά από όσα απαιτούνται για την αντιμετώπιση ζητημάτων διατήρησης των διαιτητών μας.
Στην επόμενη ανάρτησή μας, θα εξετάσουμε μερικά από όσα απαιτούνται για την αντιμετώπιση ζητημάτων διατήρησης των διαιτητών μας.
Στην συνέχεια θα αναφερθούμε σε στρατηγικές και concepts για την αντιμετώπιση όλων των πτυχών του παζλ της διατήρησης των διαιτητών.
Και επειδή θεωρούμε το θέμα της διατήρησης των διαιτητών ιδιαίτερα σημαντικό, η ανάλυση και οι προτάσεις μας θα αποτυπωθούν σε αρκετές αναρτήσεις για να μην κουράσουμε.
Συνεχίζεται...