Είναι αυτό ένα “no call”; (1)

         Ο Κόσμος των Ελλήνων Διαιτητών

Πόσο χρόνο μπορεί να έχει ένας διαιτητής για να σκεφτεί μέσα στο παιχνίδι;
Ελάχιστο.
Είναι όμως σημαντικό να είναι σε εγρήγορση και πάντοτε προετοιμασμένος για οτιδήποτε.

Χωρίς έστω και αυτό τον λίγο χρόνο που έχει για να σκεφτεί ένας διαιτητής, δεν θα μπορέσει να είναι συνεπής στις αποφάσεις του και το πιθανότερο είναι να χάσει την εμπιστοσύνη των παικτών και των προπονητών.

 

Αυτή την εποχή έχουμε στην διάθεσή μας αρκετό χρόνο για να παρακολουθούμε πολλά παιχνίδια.
Και όσα περισσότερα βλέπουμε τόσα περισσότερα ανακαλύπτουμε.

Τα post games του blog είναι η ζωντανή απόδειξη.

Τι είναι όμως αυτό που μπορεί να σκέφτεται ένας διαιτητής και δεν παίρνει αποφάσεις άμεσα για οτιδήποτε προφανές εμείς βλέπουμε;
Γιατί δεν διακρίνει π.χ. παραβάσεις βημάτων, που ακόμη και ο προπονητής της ομάδας θα σφύριζε;
Και δεν μιλώ για νέους διαιτητές αλλά και για διαιτητές μεγάλης εμπειρίας.

Τι πράγματι μπορεί να σκέφτονταν εκείνη την στιγμή;

Εντάξει, πολλές λανθασμένες αποφάσεις ακόμη και από διαιτητές υψηλού επιπέδου, προκύπτουν από την έκπληξή τους.
Η έκπληξη αυτή βέβαια είναι το αποτέλεσμα της παράλυσης του μυαλού που έχει μάθει να αναλύει.
Είναι μια κατάσταση όπου έχει ο διαιτητής τόσα πολλά πράγματα να περνούν από το κεφάλι του, τα οποία έχουν την τάση να μην τον αφήνουν να δει το δάσος, αλλά μόνον τα δέντρα.
Συμβαίνει δηλαδή μια αισθητηριακή υπερφόρτωση, που έχει ως αποτέλεσμα ο εγκέφαλος να μην μπορεί να επεξεργαστεί αρκετά γρήγορα για να πάρει την σωστή απόφαση.
Αντί λοιπόν να κάνει κάτι, απλώς δεν κάνει τίποτα…
Είναι η απάντηση στην συνήθη ερώτηση: "Is this a no call?"

Συνεχίζεται...