Η διαιτησία δεν έχει σχεδιαστεί για να κάνει τους ανθρώπους να σε συμπαθήσουν (1)

        Ο Κόσμος των Ελλήνων Διαιτητών

Πολλοί άνθρωποι σε αρκετές περιπτώσεις συμβουλεύουν "Δεν υπάρχει ούτε λόγος αλλά και καμία ανάγκη να παρασύρεσαι από τα συναισθήματά σου".

Αυτό είναι πιθανώς πιο αληθινό για τους διαιτητές, από ό,τι για τον μέσο άνθρωπο. 

Βάλτε έναν μέσο άνθρωπο ανάμεσα σε εκατοντάδες, ίσως χιλιάδες οπαδούς που ουρλιάζουν, ένα ζευγάρι ασυμβίβαστων προπονητών και αρκετούς αθλητές για τους οποίους δεν υπάρχει άλλο αποτέλεσμα εκτός από την νίκη και τότε θα διαπιστώσετε ότι κάθε είδους συναισθηματικός έλεγχος είναι μια ασύλληπτη πιθανότητα.

Εσύ, από την άλλη πλευρά, δεν έχεις την πολυτέλεια να αισθάνεσαι αυτό που ο μέσος άνθρωπος αισθάνεται. 

Είσαι διαιτητής και έχεις μια δουλειά να κάνεις.
Βέβαια, ούτε τα συναισθήματά σου πρέπει να αγνοήσεις.
Απλώς χρειάζεται να τα ελέγξεις.
Ελέγχοντας τα συναισθήματά σου, σημαίνει "έλεγχο του παιχνιδιού" και ο έλεγχος του παιχνιδιού είναι η δουλειά σου.
Ο αποτελεσματικός διαιτητής είναι "βράχος", αλλά δεν είναι ρομπότ. 

Είναι ένας καλός ακροατής και όχι ένας παθητικά ενοχλητικός ομιλητής. 

Είναι επαγγελματίας και όχι εγωϊστής.

Η αυτοπεποίθηση είναι ένα από τα "καλά" συναισθήματα που πιθανώς δεν χρειάζεται να ελέγξεις. 

Εκτός πάντως από την περίπτωση που η υπερβολική σου αυτοπεποίθηση γίνει αλαζονική, κάτι το οποίο οδηγεί σε εγωμανία!

Το να είσαι σε θέση να χειριστείς την πίεση, ξεκινά με την εμπιστοσύνη που έχεις στις ικανότητές σου. 

Αυτό αυτομάτως σημαίνει ότι ξέρεις καλά το παιχνίδι και ταυτόχρονα ξέρεις καλά για ποιο λόγο βρίσκεσαι εκεί. 

Αναπτύσσεις μια αίσθηση για ό,τι συμβαίνει γύρω σου η οποία σου επιτρέπει να εκτονώνεις τα προβλήματα πριν συμβούν. 

Η γνώση αυτή, σου δίνει την δύναμη του ελέγχου για οτιδήποτε πιθανόν ακολουθήσει και θα σε βοηθήσει να παραμείνεις ψύχραιμος όταν η πίεση του αγώνα αυξηθεί.

Πρέπει να παραδεχτούμε ότι όντως τα αποτελέσματα ορισμένων αγώνων έχουν εξωφρενικές επιπτώσεις. 

Κάποιοι από εμάς θα έχουν την ευθύνη για να φέρουν εις πέρας αγώνες που αφορούν σε πολλά χρήματα, με ίσως δεκάδες χιλιάδες ανθρώπους να παρακολουθούν και σταδιοδρομίες να προσπαθούν να ισορροπήσουν ανάλογα με το αποτέλεσμα.
Και αυτή είναι πίεση.
Αυτό όμως δεν συμβαίνει μόνο στα ανώτατα επαγγελματικά επίπεδα. 

Οι οπαδοί στις κερκίδες σε ένα τοπικό πρωτάθλημα ανδρών, γυναικών, εφήβων ή και παίδων, μπορεί να επενδύουν αναλογικά το ίδιο – ίσως και περισσότερο – στο αποτέλεσμα του αγώνα. 

Η οργή μιας χούφτας γονέων μπορεί να είναι πιο ανησυχητική από τα ανώνυμα ουρλιαχτά 10.000 θεατών.

Όλα αυτά είναι αναγκαίο να μας ενεργοποιήσουν ώστε να βρούμε τον τρόπο να αναπτύξουμε την άμυνά μας που κυρίως θα προέλθει από τις προσωπικές δεξιότητες διαχείρισης όλης αυτής της κατάστασης η οποία μόνο άγχος μπορεί να ευαισθητοποιήσει.

Συνεχίζεται...