Η αυτοπεποίθηση που γίνεται αλαζονεία

       Ο Κόσμος των Ελλήνων Διαιτητών

Η αυτοπεποίθηση είναι ο πυρήνας για ό,τι χρειάζεται προκειμένου να είναι κάποιος καλός διαιτητής σε οποιοδήποτε άθλημα και σε κάθε επίπεδο.
Είναι σπάνιο να δείτε δειλούς διαιτητές και ταυτόχρονα επιτυχημένους.
Οι εμπειρίες και οι γνώσεις συμβάλλουν καταλυτικά στην δημιουργία αυτής της αυτοπεποίθησης και συνήθως πρόκειται για μια φυσική εξέλιξη.
Ωστόσο, η αυτοπεποίθηση αυτή, μπορεί οριακά να μετατραπεί σε αλαζονεία η οποία υπάρχει πιθανότητα να εξελιχθεί στα όριά της.
Ποια είναι αυτά τα όρια και πώς μπορούμε να τα αποφύγουμε;

Εάν είσαι αυτός που "κατέχει" την γνώση, έχε επίσης την γνώση για να το υποστηρίξεις.
Υπάρχουν πολλοί που γνωρίζουν τους κανόνες, την μηχανική και την φιλοσοφία του αθλήματος. Αναγνώρισέ τους και φρόντισε να τους πλησιάσεις.
Η γνώση βοηθά στην δημιουργία αυτοπεποίθησης και ξεπερνά τα όρια της αλαζονείας.

Ένας πολύ γρήγορος τρόπος για να δείξεις το ενδιαφέρον σου για τους άλλους, είναι να σταματήσεις να μιλάς. 

Απλώς άκου.
Μπορεί να διαθέτεις τις περισσότερες εμπειρίες όλων, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν μπορείς να μάθεις κάτι ακόμη και επιπλέον η προθυμία σου αυτή, δίνει αξία στην διάθεσή σου να δημιουργήσεις μια καλή ομάδα με τους διαιτητές που θα συνεργαστείς.

Υπάρχουν νέοι διαιτητές που θέλουν να μάθουν ό,τι είναι δυνατόν από εσένα.
Υπάρχουν και αυτοί που είναι απόλυτα ικανοποιημένοι απλώς με το ότι απλώς έχουν πάρει τον ορισμό και δεν ενδιαφέρονται ιδιαίτερα με το τι έχεις να πεις.
That’s O.K. 

Μην σπαταλάς τον χρόνο σου και την ενέργειά σου, αναγκάζοντάς τους να ακούσουν αυτό που δεν θέλουν.

Η τελειότητα είναι ανέφικτη, αλλά δεν σταματάμε ποτέ να την επιδιώκουμε.
Γνωρίζοντας πότε κάνεις λάθος είναι σημαντικό, αλλά η αποδοχή του λάθους σου είναι αυτό που κάνει την διαφορά και το κυριότερο σε βοηθά να μην το επαναλάβεις.
Εάν μάλιστα μπορείς να βοηθήσεις κάποιον να μάθει από κάτι που έκανες λάθος, βοηθάς όλη την κοινότητα της διαιτησίας να πάει ένα βήμα πιο κοντά στον, κατά τ’ άλλα ανέφικτο, στόχο της τελειότητας.

Κανένας δεν θέλει να είναι γνωστός ως "that official". 
Ακριβώς όπως κάποιοι διαιτητές μπορεί να υποφέρουν επειδή δεν έχουν αρκετή αυτοπεποίθηση, έτσι και κάποιοι άλλοι πληρώνουν το τίμημα του "λάθους είδους πίστης" στον εαυτό τους.
Υπάρχει μεγάλη διαφορά μεταξύ του να έχεις ένα στέρεο "εγώ" και του να διαθέτεις μια αποκρουστική αλαζονεία.
Η μεγάλη ειρωνεία είναι ότι όσοι γνωρίζουν τα πάντα, έχουν την μεγαλύτερη αυτο-αμφιβολία.
Η πραγματικότητα είναι ότι κάθε διαιτητής, έχει ένα μοναδικό σύνολο ιδιοτήτων και όλες μαζί φέρνουν το αποτύπωμά τους στην ομάδα. 

Αυτό σημαίνει ότι κάθε προσπάθεια να εμφανιστείς σαν κάποιος που δεν είσαι θα σε προλάβει, δυστυχώς, πιο γρήγορα από ότι πιθανόν νομίζεις.

Χρησιμοποίησε την αυτοπεποίθησή σου με σύνεση και σοφία, θα έλεγα.
Είναι σημαντικό να την διαχειριστείς και να την χρησιμοποιήσεις για το καλό του αγώνα.
Να θυμάσαι ότι αυτό που κάνεις είναι πιο δυνατό από αυτό που λες και μην επιτρέψεις ποτέ να μετατραπεί, η αυτοπεποίθησή σου αυτή, σε αλαζονεία.