Τετάρτη 10 Ιουλίου 2019

Οι άγραφοι κανόνες της διαιτησίας (2)


Κάθε διαιτητής γνωρίζει την σπουδαιότητα του κανονισμού παιδιάς.
Υπάρχουν όμως κάποιοι “κανόνες” που δεν γράφτηκαν ποτέ.
Και ίσως, ειδικά οι νεότεροι διαιτητές, πρέπει να τους γνωρίζουμε ώστε να μη βρεθούμε προ εκπλήξεων. 

Τους πρώτους 5 "κανόνες" μπορείτε να τους διαβάσετε εδώ.

6. Δώστε τα “ΟΦΕΛΗ της ΑΜΦΙΒΟΛΙΑΣ” σε εκείνους που έχουν κερδίσει τον σεβασμό.
Θα υπάρξουν φορές – πιθανότατα σε κάθε αγώνα – που θα ερωτηθείτε για κάποια απόφασή σας.
Ο τρόπος με τον οποίο θα απαντήσετε – ασυνείδητα – εξαρτάται από τον τρόπο με τον οποίο ερωτηθήκατε.
Υπάρχουν οι προπονητές που σας χρεώνουν όλα τα δεινά της ομάδας τους.
Και υπάρχουν και οι προπονητές, οι περισσότεροι, που ανησυχούν για την ομάδα τους επικεντρωνόμενοι στην καθοδήγηση των αθλητών τους.
Σε μια “δύσκολη” στιγμή του αγώνα και οι 2 αμφισβητούν μια απόφασή σας.
Σε ποιον αξίζει να δώσετε μια πιο εμπεριστατωμένη απάντηση;
Είναι τόσο απλό!

7. Κοίτα τον ΠΡΟΠΟΝΗΤΗ στα μάτια.
Στις περιπτώσεις που πρέπει να μιλήσουμε σε νεκρό χρόνο με τους προπονητές, η επικοινωνία μας πρέπει να γίνεται πρόσωπο με πρόσωπο.
Είναι θέμα σεβασμού και αξιοπιστίας.
Στις περιπτώσεις που “χρειάζεται” να απευθυνθούμε στους προπονητές κατά την διάρκεια του αγώνα και ενώ η μπάλα είναι ζωντανή, τότε η συνομιλία μας πρέπει να είναι εξαιρετικά σύντομη και τα μάτια μας στον αγώνα και στην δράση.

8. ΟΤΑΝ ΑΜΦΙΒΑΛΛΕΙΣ κάνε αυτό που όλοι περιμένουν.
Και βέβαια υπάρχουν και εκείνες οι περιπτώσεις που κατά την διάρκεια του αγώνα ο διαιτητής αντιμετωπίζει αμφιβολίες για το εάν πρέπει να σφυρίξει ή όχι.
Όταν αυτό συμβεί τότε το καλύτερο είναι να κάνουμε αυτό που αναμένεται.
Σε κάθε περίπτωση μην προσπαθήσεις να “ξεφύγεις” από το παιχνίδι.
Χάνεις την αξιοπιστία σου.
Κανένας δεν μπορεί να είναι 100% σίγουρος στο 100% του χρόνου.
Είναι ανθρωπίνως αδύνατο.
Σ’ αυτές τις “γκρίζες” στιγμές και όταν ένα σφύριγμα είναι αναγκαίο, κάνε αυτό που αναμένεται από όλους και με καθαρή συνείδηση.

9. Να απαντάς σε ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ και όχι σε δηλώσεις
“Είναι λάθος σφύριγμα ref”
“Ήταν παρέμβαση, έπρεπε να μετρήσει το καλάθι”
“Τον έσπρωξε, είναι φάουλ, σφύρα”
Τι κοινό έχουν όλα τα παραπάνω;
Είναι όλα δηλώσεις προπονητών ή παικτών.
Ειδικά οι προπονητές λένε πολλά στους διαιτητές κατά την διάρκεια ενός αγώνα.
Τα περισσότερα από όσα λένε, άσχετα με το εάν έχουν κάποια αξία ή όχι, δεν χρειάζονται απαντήσεις.
Ειδικότερα τα παραπάνω statements.
Η μόνη στιγμή που χρειάζεται να απαντήσετε σε τέτοιου είδους “δηλώσεις” είναι για να τους προειδοποιήσετε ή να τους τιμωρήσετε όταν έχουν ξεπεράσει τα όρια.
Αυτό που αξίζει μια απάντηση – όταν το επιτρέπει ο χρόνος – είναι μια θεμιτή ερώτηση.

Συνεχίζεται...