Παρασκευή 12 Ιουλίου 2019

Η εκπαίδευση διαιτητών. Διδάσκοντας την υπομονή (2)


Ένα από τα κυριότερα και άνευ αναβολής θέματα των συνδέσμων διαιτητών, είναι η εκπαίδευση των διαιτητών μελών τους. 
Εμείς θα επιμείνουμε ότι για να γίνει αυτό με "ρυθμό" και συνέπεια, θα πρέπει να δημιουργηθεί "σώμα" κατάλληλων εκπαιδευτών.
Το πρώτο άρθρο της σειράς αυτής θα το βρείτε εδώ.

Εάν ως εκπαιδευτής θέλεις να είσαι αποτελεσματικός πρέπει να έχεις υπομονή.
Τότε μόνον θα μπορέσεις να εμφυσήσεις αυτή την αρετή και στους νέους διαιτητές.

Οι νέοι διαιτητές θα το εκτιμήσουν γιατί:

- Θα τους βοηθήσει να αναπτύξουν την ικανότητά τους να φέρουν εις πέρας σωστά τον αγώνα
- Θα καταλάβουν πως πρέπει να δώσουν χρόνο για την εξέλιξη της σταδιοδρομίας τους


Η υπομονή είναι ένα χαρακτηριστικό εύκολο στα λόγια, δύσκολο όμως στην πράξη.

Οι νέοι και άπειροι διαιτητές συχνά δεν έχουν ρεαλιστική άποψη για το τι απαιτεί η επιτυχία.
Επίσης ίσως δεν γνωρίζουν τι σημαίνει επιτυχία για καθέναν από αυτούς.
Ο καλός εκπαιδευτής γνωρίζει πώς να τους μεταδώσει την υπομονή. 

Η υπομονή θα βοηθήσει τους νέους διαιτητές να εκτιμούν αυτά που έχουν. 
Και όχι όσα δεν έχουν.

Η αυτογνωσία είναι 
 ίσως το πιο σημαντικό εργαλείο στην διδασκαλία της υπομονής.
Σήμερα, πολλοί νέοι αρνούνται να καταλαβαίνουν γιατί δεν προχωρούν τόσο γρήγορα όσο, κατά την γνώμη τους, θα έπρεπε. 

Ο εκπαιδευτής οφείλει να μοιραστεί μαζί τους “μια δόση πραγματικότητας” για την πορεία της διαιτητικής τους ζωής. 
Το σημαντικότερο: Στην διαιτησία δεν υπάρχει επετηρίδα.