Το πρώτο άρθρο της σειράς "Referee the defense", μπορείτε να το δείτε εδώ.
Η δίκαιη αλλά και σταθερή λειτουργία των επαφών στο post play είναι κρίσιμο σημείο για την γενική διαχείριση ενός αγώνα.
Και οι πρώτες προειδοποιήσεις ότι “κάτι δεν πάει καλά” στον αγώνα, έρχονται με τις πρώτες υπερβολικές επαφές στα post potitions.
Όταν δύο ή περισσότεροι παίκτες που είναι σε σχετικά στάσιμες θέσεις έχουν αμφότεροι την πρόθεση:
- να δεχθούν ή να αποτρέψουν μια πάσα
- να επιχειρήσουν σουτ ή να αμυνθούν στον σουτέρ,
οι πιθανότητες για επαφή είναι μεγάλες.
Σε τέτοιες λοιπόν καταστάσεις, οι επαφές δεν προσδιορίζουν αναγκαία ένα φάουλ.
Μεγάλο μέρος των επαφών που θα γίνουν πιθανόν να είναι “τυχαίες”.
Και ο λόγος είναι απλός: "Κανένας αθλητής δεν βρέθηκε σε μειονεκτική θέση λόγω αυτών των “τυχαίων” επαφών."
Σε κάθε περίπτωση όμως που οποιαδήποτε επαφή δημιουργεί ένα αθέμιτο πλεονέκτημα ή ένα αθέμιτο μειονέκτημα, πρέπει να τιμωρείται.
Η δυσκολία έγκειται στον ορισμό:
“Ποιες επαφές θεωρούνται θεμιτές ή όχι”.
Η απάντηση βασίζεται σε δύο κρίσιμα σημεία:
Η απάντηση βασίζεται σε δύο κρίσιμα σημεία:
1. Ο διαιτητής πρέπει να δει όλη την εικόνα του play
2. Ο διαιτητής πρέπει να “ψάξει” τις αποστάσεις μεταξύ των παικτών που εμπλέκονται στο play
Στο κρίσιμο σημείο 1 “seeing the whole play”, οφείλουμε να γνωρίζουμε πότε ένας αθλητής, ιδιαίτερα ο αμυνόμενος, έχει αποκτήσει μια νόμιμη θέση.
Στην κυριολεξία, μια νόμιμη θέση είναι ταυτόχρονα και μια θέση την οποία έχει και το δικαίωμα να αποκτήσει.
Στο κρίσιμο σημείο 2 “looking for spaces”, υπάρχει η συνεχής ανάγκη της διαιτησίας, προκειμένου να διαπιστώσει πότε πραγματικά συμβαίνει μια επαφή.
Τα δύο αυτά κρίσιμα σημεία θα βοηθήσουν τον διαιτητή να κρίνει λογικά ως προς το εάν πρέπει ή όχι να “σφυρίξει” ένα φάουλ.
Το πρόβλημα έντοπίζεται στον καθορισμό της ευθύνης για την επαφή.
Και δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις που αδικαιολόγητα κρίνουμε ως διαιτητές, ότι την ευθύνη φέρουν οι αμυνόμενοι.
Εάν ο επιθετικός σπρώχνει τον αμυνόμενο εκτός θέσης, το φάουλ είναι επιθετικό.
Εάν η επαφή είναι τέτοια, που ο επιθετικός θέτει εκτός ισορροπίας τον αμυνόμενο και κατά συνέπεια είναι ευκολότερο γι' αυτόν να δεχθεί μια πάσα ή να κάνει ένα σουτ, είναι ένα επιθετικό φάουλ.
Η ευθύνη μας ως διαιτητές, είναι η προσήλωσή μας στο post play ώστε να είμαστε σίγουροι ότι θα τιμωρηθεί ο σωστός αθλητής.