Συνεχίζουμε με αρκετά ακόμη σημεία που θα έπρεπε όλοι μας να δίνουμε ιδιαίτερη έμφαση έτσι ώστε κάθε αγώνας να κυλήσει και να τελειώσει με τον καλύτερο τρόπο.
Είναι απαραίτητο να βασίζεται η διαιτησία μας στον αμοιβαίο σεβασμό και βέβαια να είναι όλοι οι παράγοντες του αγώνα θιασώτες ενός καθολικού συνθήματος: “Τίποτα δεν είναι πιο σημαντικό από το basketball.”
Τα 2 προηγούμενα άρθρα για την "ψυχολογία στην διαιτησία" μπορείτε να τα δείτε εδώ και εδώ
Σημεία έμφασης και πρακτικές συμβουλές
- Η αρχή του αγώνα είναι ιδιαίτερα σημαντική.
Κυρίως διότι έχουμε ως διαιτητές την δυνατότητα να δημιουργήσουμε το πλαίσιο της ατμόσφαιρας στην οποία θα διαιτητεύσουμε το παιχνίδι.
Πρέπει να δείξεις ξεκάθαρα τι θα επιτρέψεις και τι όχι.
Οι παίκτες και οι προπονητές θα προσαρμόσουν την συμπεριφορά τους στις απαιτήσεις αυτές.
- Όταν είναι απαραίτητο χρησιμοποίησε την ισχύ που σου δίνει ο κανονισμός για να επηρεάσεις τον ρυθμό του αγώνα σε ορισμένες συγκεκριμένες στιγμές.
Παράδειγμα:
Εάν υπάρχει νευρική ατμόσφαιρα με γρήγορο ρυθμό και υπάρχει κίνδυνος να χαθεί ο έλεγχος, μπορείς “τεχνικά” να επιβραδύνεις τον ρυθμό για να αλλάξεις την ατμόσφαιρα, δίνοντας π.χ. την μπάλα για μια βολή με λίγη καθυστέρηση.
Το αντίθετο μπορεί επίσης να συμβεί σε περιπτώσεις που πρέπει να επιταχύνεις τον ρυθμό του αγώνα, μετά από αμφισβητήσιμες κλήσεις που δημιουργούν περίπλοκες καταστάσεις.
- Εάν αισθάνεσαι ότι έχεις κάνει ένα κακό σφύριγμα, ξέχασε άμεσα το λάθος σου ή την παράλειψή σου.
Συγκεντρώσου μόνο στο επόμενο σφύριγμα.
Σκέψου θετικά για το μέλλον και ξέχασε το παρελθόν.
Μην ξεχάσεις ποτέ ότι για όλους είσαι τόσο καλός διαιτητής όσο καλό είναι το τελευταίο χρονικά σφύριγμά σου.
- Καταλαβαίνεις ότι έχεις κάνει ένα λάθος σφύριγμα.
Το δίλημμα: Διεκδικείς το κύρος σου ή διορθώνεις την κλήση σου;
Αυτό το πρόβλημα δεν λύνεται με μια απλή απάντηση.
Μερικές φορές είναι δυνατόν και εφ’ όσον το επιτρέπει ο κανονισμός παιδιάς, πρέπει να διορθώσεις το λάθος σου και μάλιστα συνιστάται “θερμά”.
Να είσαι βέβαιος ότι δεν θα υπονομευθεί ούτε η αξιοπιστία σου αλλά ούτε το κύρος σου.
Βέβαια αυτό δεν θα πρέπει να είναι συστηματική πρακτική αλλά μόνον η εξαίρεση.
- Όταν αμφιβάλλεις για την ακρίβεια του σφυρίγματός σου, να είσαι πιο προσεκτικός στις ενδεχόμενες διαμαρτυρίες προσπαθώντας να μην “ρίχνεις λάδι στην φωτιά”.
Μείνε μακρυά από τους πάγκους των ομάδων.
- Κράτησε κάθε τι προσωπικό μακρυά από την δουλειά σου ως διαιτητής.
Πρέπει να είσαι σε θέση να συγχωρείς και να ξεχνάς.
Κάθε παιχνίδι είναι ένα νέο παιχνίδι!
- Μην συναναστρέφεσαι ποτέ με παίκτες ή προπονητές από μια ομάδα πριν από το παιχνίδι, κατά την διάρκεια του παιχνιδιού ή μετά από αυτό.
Τέτοιες ενέργειες επηρεάζουν ψυχολογικά τους αντιπάλους ακόμη κι αν είσαι απόλυτα αντικειμενικός.
- Να αποφεύγεις όσο το δυνατόν τα σφυρίγματα από μεγάλη απόσταση.
Δεν είναι αποδεκτά ακόμη και στην περίπτωση που είναι σωστά.
Συνεχίζεται...
Είναι απαραίτητο να βασίζεται η διαιτησία μας στον αμοιβαίο σεβασμό και βέβαια να είναι όλοι οι παράγοντες του αγώνα θιασώτες ενός καθολικού συνθήματος: “Τίποτα δεν είναι πιο σημαντικό από το basketball.”
Τα 2 προηγούμενα άρθρα για την "ψυχολογία στην διαιτησία" μπορείτε να τα δείτε εδώ και εδώ
Σημεία έμφασης και πρακτικές συμβουλές
- Η αρχή του αγώνα είναι ιδιαίτερα σημαντική.
Κυρίως διότι έχουμε ως διαιτητές την δυνατότητα να δημιουργήσουμε το πλαίσιο της ατμόσφαιρας στην οποία θα διαιτητεύσουμε το παιχνίδι.
Πρέπει να δείξεις ξεκάθαρα τι θα επιτρέψεις και τι όχι.
Οι παίκτες και οι προπονητές θα προσαρμόσουν την συμπεριφορά τους στις απαιτήσεις αυτές.
- Όταν είναι απαραίτητο χρησιμοποίησε την ισχύ που σου δίνει ο κανονισμός για να επηρεάσεις τον ρυθμό του αγώνα σε ορισμένες συγκεκριμένες στιγμές.
Παράδειγμα:
Εάν υπάρχει νευρική ατμόσφαιρα με γρήγορο ρυθμό και υπάρχει κίνδυνος να χαθεί ο έλεγχος, μπορείς “τεχνικά” να επιβραδύνεις τον ρυθμό για να αλλάξεις την ατμόσφαιρα, δίνοντας π.χ. την μπάλα για μια βολή με λίγη καθυστέρηση.
Το αντίθετο μπορεί επίσης να συμβεί σε περιπτώσεις που πρέπει να επιταχύνεις τον ρυθμό του αγώνα, μετά από αμφισβητήσιμες κλήσεις που δημιουργούν περίπλοκες καταστάσεις.
- Εάν αισθάνεσαι ότι έχεις κάνει ένα κακό σφύριγμα, ξέχασε άμεσα το λάθος σου ή την παράλειψή σου.
Συγκεντρώσου μόνο στο επόμενο σφύριγμα.
Σκέψου θετικά για το μέλλον και ξέχασε το παρελθόν.
Μην ξεχάσεις ποτέ ότι για όλους είσαι τόσο καλός διαιτητής όσο καλό είναι το τελευταίο χρονικά σφύριγμά σου.
- Καταλαβαίνεις ότι έχεις κάνει ένα λάθος σφύριγμα.
Το δίλημμα: Διεκδικείς το κύρος σου ή διορθώνεις την κλήση σου;
Αυτό το πρόβλημα δεν λύνεται με μια απλή απάντηση.
Μερικές φορές είναι δυνατόν και εφ’ όσον το επιτρέπει ο κανονισμός παιδιάς, πρέπει να διορθώσεις το λάθος σου και μάλιστα συνιστάται “θερμά”.
Να είσαι βέβαιος ότι δεν θα υπονομευθεί ούτε η αξιοπιστία σου αλλά ούτε το κύρος σου.
Βέβαια αυτό δεν θα πρέπει να είναι συστηματική πρακτική αλλά μόνον η εξαίρεση.
- Όταν αμφιβάλλεις για την ακρίβεια του σφυρίγματός σου, να είσαι πιο προσεκτικός στις ενδεχόμενες διαμαρτυρίες προσπαθώντας να μην “ρίχνεις λάδι στην φωτιά”.
Μείνε μακρυά από τους πάγκους των ομάδων.
- Κράτησε κάθε τι προσωπικό μακρυά από την δουλειά σου ως διαιτητής.
Πρέπει να είσαι σε θέση να συγχωρείς και να ξεχνάς.
Κάθε παιχνίδι είναι ένα νέο παιχνίδι!
- Μην συναναστρέφεσαι ποτέ με παίκτες ή προπονητές από μια ομάδα πριν από το παιχνίδι, κατά την διάρκεια του παιχνιδιού ή μετά από αυτό.
Τέτοιες ενέργειες επηρεάζουν ψυχολογικά τους αντιπάλους ακόμη κι αν είσαι απόλυτα αντικειμενικός.
- Να αποφεύγεις όσο το δυνατόν τα σφυρίγματα από μεγάλη απόσταση.
Δεν είναι αποδεκτά ακόμη και στην περίπτωση που είναι σωστά.
Συνεχίζεται...