Το “Flopping for Fouls” έχει επιπτώσεις

Ο Κόσμος των Ελλήνων Διαιτητών

Φαίνεται ότι συνεχίζουμε να έχουμε πρόβλημα με το “flopping”.
Είναι σίγουρο ότι γίνονται προσπάθειες.
Στο ΝΒΑ που επιβάλλονται πρόστιμα και ποινές για “faking being fouled”, το αχαλίνωτο πρόβλημα υποχώρησε κάπως, αλλά δεν έχει εξαλειφθεί.

Ο κανονισμός παιδιάς αναφέρει σαφώς ότι ο παίκτης πρέπει να χρεωθεί με τεχνική ποινή.
- Είναι όμως αυτή η πρώτη επιλογή του διαιτητή;
- Υπό ποιες συνθήκες και πότε πρέπει να χρεωθεί ο παίκτης που “προσποιείται για φάουλ” με τεχνική ποινή;
- Υπάρχουν τακτικές για να αποφύγουμε το “Τ”;
- Σε ποιες περιπτώσεις μπορούμε να έχουμε άλλη επιλογή;

Είναι σύνηθες οι παίκτες να προσποιούνται σε καταστάσεις rebound και transition.
Και βέβαια με την στάση τους αυτή στην ουσία αυτοτιμωρούνται από την ίδια τους την ανικανότητα να επωφεληθούν.
Ίσως αυτή είναι μια κατάσταση που ο διαιτητής να θέλει να προειδοποιήσει τον παίκτη για την προσπάθειά του να τον ξεγελάσει.
Και συνήθως αυτό λύνει το πρόβλημα.

Μια λιγότερο προτιμώμενη μέθοδος, είναι το χαρακτηριστικό κατ’ αρχήν σήμα του διαιτητή “get up and play”. 

Σίγουρα δεν είναι ένα εγκεκριμένο σήμα και το κυριότερο δεν είναι ένα αποτελεσματικό εργαλείο.
Ο αθλητής στον οποίο κάνεις το σήμα μάλλον δεν σε κοιτάζει, οπότε το μόνο που κάνουμε είναι να δικαιολογούμε την “μη κλήση” μας για να καλύψουμε τον εαυτό μας.

Άλλες φορές μπορεί να έχουμε προειδοποιήσει τους παίκτες να σταματήσουν να το κάνουν. 

Δεν λαμβάνουν υπ’ όψιν το μήνυμά μας και συνεχίζουν.
Κάθε προειδοποίηση που ακολουθείται από μη συμμόρφωση, καθιστά την “γενναιόδωρη” προειδοποίησή μας αναποτελεσματική. 

Αποτυγχάνουμε να πάρουμε αυτό που θέλουμε και εκπέμπουμε το μήνυμα ότι στην ουσία δεν το εννοούμε όταν “προειδοποιούμε”.

Έχετε σκεφτεί ότι δίνοντας ένα “T” την πρώτη φορά που κάποιος παίκτης “προσποιείται για φάουλ”, μπορεί να δίνουμε την ιδανική λύση υπηρετώντας το πραγματικό αλλά και ουσιαστικό θέμα που έχει να κάνει με την ασφάλεια των αθλητών;
Οι ενέργειες flopping αποτελούν απειλή για την σωματική ακεραιότητα των υπολοίπων παικτών.
Ο κανονισμός, μας δίνει την ευχέρεια να σταματήσουμε τέτοιες ενέργειες από την αρχή.
Και κατά πάσα πιθανότητα δεν θα ξανασυμβούν στο υπόλοιπο παιχνίδι.

Υπάρχουν πολλές φορές σε κάθε αγώνα που το flopping δεν μπορεί να αγνοηθεί.
Και όταν δεν μπορεί να αγνοηθεί, ο κανονισμός μας δίνει ένα εργαλείο για να το χρησιμοποιήσουμε αφού είναι απαραίτητο.
Η συνετή χρησιμοποίησή του θα περιορίσει όλους τους αθλητές ώστε να συμπεριφέρονται έτσι όπως απλώς πρέπει.

Δεν είναι πυρηνική φυσική.