Η δύσκολη “δουλειά” του Παρατηρητή διαιτησίας (1)

 Ο Κόσμος των Ελλήνων Διαιτητών

Η καθοδήγηση των νέων διαιτητών δεν είναι μια εύκολη υπόθεση. 

Το αντίθετο μάλιστα.
Είναι ένα από τα πιο "λεπτά", δύσκολα και "άχαρα" καθήκοντα στο έργο του διαιτητή.
Θεωρούμε καθήκον όλων των έμπειρων διαιτητών να μεταδώσουν στην νέα γενιά την συσσωρευμένη εμπειρογνωμοσύνη που έλαβαν από τους προκατόχους τους.
Η αλυσίδα της διδασκαλίας δεν σταματά ποτέ.

Σε κανέναν δεν αρέσει να μπαίνει στα αποδυτήρια των διαιτητών για να δώσει μια κριτική ανάλυση της απόδοσής τους, όταν μάλιστα έχουν περάσει από ένα σωματικά και διανοητικά εξαντλητικό παιχνίδι.
Εάν όμως πρόκειται για την βελτίωση των ικανοτήτων τους, οι νέοι διαιτητές χρειάζονται τις εποικοδομητικές παρεμβάσεις των βετεράνων παρατηρητών τους.

Χωρίς όμως συστηματική παρακολούθηση των επιδόσεων των διαιτητών στους αγώνες, θα ήταν αδύνατον να διαχειριστεί κάποιος το ανθρώπινο δυναμικό του σώματος των διαιτητών.

Επιμένουμε στο "σύστημα" και στην στρατηγική της αξιολόγησης μέσω της παρατήρησης, αφού είναι δύσκολο να εναρμονιστούν οι αποκλίνουσες απόψεις, που προέρχονται από το φαινόμενο "tam-tam", σύμφωνα με το οποίο η απόδοση και η αξία των διαιτητών καθιερώνεται αυθόρμητα από στόμα σε στόμα, ή ακόμη χειρότερα από αναρτήσεις σε "μέσα" που επιβουλεύονται είτε την καλή είτε την κακή απόδοση των διαιτητών και με τον ένα ή τον άλλον τρόπο "αποκομίζουν κέρδη"... 

Πώς λοιπόν θα πρέπει οι παρατηρητές να διαχειρίζονται την δύσκολη ενημέρωση των λιγότερο έμπειρων συναδέλφων τους διαιτητών μετά το τέλος των αγώνων τους;

Στις επόμενες αναρτήσεις μας, θα κάνουμε κάθε δυνατή προσπάθεια να αναφερθούμε σε "συμβουλές" προς τους επίδοξους παρατηρητές νέων διαιτητών.

Συνεχίζεται...