Ο Κόσμος των Ελλήνων Διαιτητών
Διαθέτεις την αυτοπεποίθηση και τα κίνητρα;
Ξέρεις με ποιο τρόπο μπορείς να αναγνωρίζεις και να διαχειρίζεσαι το άγχος;
Αυτή είναι η άϋλη πλευρά της διαιτησίας, που μπορεί να είναι το κλειδί της επιτυχίας.
Ως κοινότητα, οι διαιτητές τείνουν να έχουν αυτοπεποίθηση.
Και πρέπει, διότι καλούνται να λαμβάνουν αποφάσεις σε κλάσματα δευτερολέπτου, υπό τεράστια πίεση, οι οποίες θα μπορούσαν ενδεχομένως να επηρεάσουν το αποτέλεσμα των αγώνων.
Η αναγνώριση των όποιων "άϋλων στοιχείων" και η αξιοποίηση των εργαλείων για την αντιμετώπισή τους, είναι το κλειδί της διάρκειας και της επιτυχίας κάθε διαιτητή.
Δεν είναι μυστικό το ότι, προκειμένου να είσαι ένας επιτυχημένος διαιτητής, χρειάζεται να γνωρίζεις τον κανονισμό, να έχεις καλή φυσική κατάσταση, να περνάς κάθε είδους εξετάσεις, να έχεις καλές αξιολογήσεις και να είσαι διαθέσιμος, όταν οι επιτροπές ορισμού σε χρειάζονται.
Αλλά τι γίνεται με ό,τι απαιτείται για την διαχείριση των αγώνων, κάτι το οποίο θα είναι προϋπόθεση για να γίνεις όχι ένας απλώς καλός αλλά ένας σπουδαίος διαιτητής;
Η εμπιστοσύνη στον εαυτό μας, τα κίνητρα και το ενδιαφέρον, η διαχείριση καταστάσεων και άγχους, είναι όλα όσα σπάνια διδάσκονται στους διαιτητές, σπάνια αντιμετωπίζονται και μπορεί να είναι η διαφορά μεταξύ μιας επιτυχημένης και μιας αποτυχημένης απόδοσης, είτε σε μεμονωμένα παιχνίδια, είτε σε ολόκληρη την καριέρα μας ως διαιτητές.
Η εμπειρία, η γνώση, η προετοιμασία, η κοινωνική υποστήριξη και η ύπαρξη καθοδήγησης, είναι μερικοί από τους βασικούς παράγοντες που θα βοηθήσουν στην απόκτηση εμπιστοσύνης στον εαυτό μας, η οποία θεμελιώνει την αυτοπεποίθησή μας.
Η οικοδόμηση εμπιστοσύνης στον εαυτό μας, ξεκινά με την επανάληψη.
Όσο περισσότερα παιχνίδια κάνει ένας διαιτητής, τόσο καλύτερα αισθάνεται.
Η εκπαίδευση και η μελέτη του παιχνιδιού μπορεί επίσης να χτίσει εμπιστοσύνη, ειδικότερα των λιγότερο έμπειρων διαιτητών.
Η αυτοπεποίθηση που αποκτάται, μπορεί να καθορίσει τις προκλήσεις που κάθε διαιτητής μπορεί να αναλάβει.
Επίσης, ρυθμίζει την προσπάθεια και καθορίζει την επιμονή που δαπανά κάθε διαιτητής όταν αντιμετωπίζει δυσκολίες.
Η αυτοπεποίθηση είναι ένα σημαντικό χαρακτηριστικό.
Η έλλειψή της οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια σε εξουθένωση και αυτός είναι ένας λόγος που τόσοι πολλοί διαιτητές ξεκινούν με πάθος, αλλά δεν μένουν για πολύ στον χώρο.
Η μεγάλη ανάγκη για να εξεταστεί η αυτοπεποίθηση των διαιτητών, έδωσε την ευκαιρία σε ερευνητές να επινοήσουν έναν νέο όρο, που αποδίδεται μόνο για τους διαιτητές.
Τον όρο "Refficacy".
Ο όρος αυτός αναπτύχθηκε για πρώτη φορά το 2011 από τους ερευνητές Felix Guillen και Deborah Feltz, οι οποίοι ήθελαν να εξετάσουν τα αποτελέσματα των διαιτητών που είτε έχουν υψηλή είτε έχουν χαμηλή αποτελεσματικότητα (Efficacy).
Οι 2 σπουδαίοι ερευνητές ορίζουν το "Refficasy" ως τον "βαθμό στον οποίο οι διαιτητές πιστεύουν ότι έχουν την ικανότητα να εκτελούν με επιτυχία το έργο τους".
Η έρευνα έδειξε ότι το επίπεδο "Refficasy" ενός διαιτητή καθορίζεται από την εμπειρία, την γνώση, την εκπαίδευση, την υποστήριξη, την σωματική και την πνευματική προετοιμασία, το επίπεδο άγχους, τον αριθμό των παραβάσεων του κανονισμού που αντιμετωπίζουν στον αγώνα και την ικανοποίηση της απόδοσής τους τόσο από τους ίδιους, όσο και από τους παρατηρητές τους αλλά και από τις ομάδες που διαιτητεύουν.
Η εκπαίδευση και η μελέτη του παιχνιδιού μπορεί επίσης να χτίσει εμπιστοσύνη, ειδικότερα των λιγότερο έμπειρων διαιτητών.
Η αυτοπεποίθηση που αποκτάται, μπορεί να καθορίσει τις προκλήσεις που κάθε διαιτητής μπορεί να αναλάβει.
Επίσης, ρυθμίζει την προσπάθεια και καθορίζει την επιμονή που δαπανά κάθε διαιτητής όταν αντιμετωπίζει δυσκολίες.
Η αυτοπεποίθηση είναι ένα σημαντικό χαρακτηριστικό.
Η έλλειψή της οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια σε εξουθένωση και αυτός είναι ένας λόγος που τόσοι πολλοί διαιτητές ξεκινούν με πάθος, αλλά δεν μένουν για πολύ στον χώρο.
Η μεγάλη ανάγκη για να εξεταστεί η αυτοπεποίθηση των διαιτητών, έδωσε την ευκαιρία σε ερευνητές να επινοήσουν έναν νέο όρο, που αποδίδεται μόνο για τους διαιτητές.
Τον όρο "Refficacy".
Ο όρος αυτός αναπτύχθηκε για πρώτη φορά το 2011 από τους ερευνητές Felix Guillen και Deborah Feltz, οι οποίοι ήθελαν να εξετάσουν τα αποτελέσματα των διαιτητών που είτε έχουν υψηλή είτε έχουν χαμηλή αποτελεσματικότητα (Efficacy).
Οι 2 σπουδαίοι ερευνητές ορίζουν το "Refficasy" ως τον "βαθμό στον οποίο οι διαιτητές πιστεύουν ότι έχουν την ικανότητα να εκτελούν με επιτυχία το έργο τους".
Η έρευνα έδειξε ότι το επίπεδο "Refficasy" ενός διαιτητή καθορίζεται από την εμπειρία, την γνώση, την εκπαίδευση, την υποστήριξη, την σωματική και την πνευματική προετοιμασία, το επίπεδο άγχους, τον αριθμό των παραβάσεων του κανονισμού που αντιμετωπίζουν στον αγώνα και την ικανοποίηση της απόδοσής τους τόσο από τους ίδιους, όσο και από τους παρατηρητές τους αλλά και από τις ομάδες που διαιτητεύουν.
Συνεχίζεται...