Rules tests | Είναι αξιόπιστη μέθοδος προσδιορισμού γνώσης;

  Ο Κόσμος των Ελλήνων Διαιτητών

Υπάρχουν πολλοί που υποστηρίζουν ότι τα rules test δεν είναι η πιο αξιόπιστη μέθοδος προσδιορισμού της γνώσης του κανονισμού ενός διαιτητή.

Και ενώ οι διαιτητές είναι, ως επί το πλείστον, έτοιμοι να ανταπεξέλθουν, κανένας δεν μπορεί να προεξοφλήσει ότι η διατύπωση των ερωτήσεων δεν θα είναι φτωχή, πολλές φορές δυσνόητη και άλλες φορές παραπλανητική.
Δεν υπάρχουν quizmasters.
Η γνώση όμως είναι δύναμη και όσο καλύτερα γνωρίζουμε το υλικό, τόσο πιο εύκολο θα φαίνεται οποιοδήποτε test.

Ένα βιβλίο Κανονισμών δεν είναι σαν ένα οποιοδήποτε βιβλίο.
Ο καλύτερος τρόπος για να το μελετήσεις είναι σε "κομμάτια".
Αν και κάθε κανόνας υπάρχει για κάποιο λόγο, τα τμήματα που σχετίζονται με τον εξοπλισμό ίσως θα έπρεπε να απαιτούν την λιγότερη προσοχή μας.
Η εμμονή για το μέγεθος της μπάλας εις βάρος της γνώσης οποιασδήποτε ποινής, δεν θα βοηθήσει όταν έρθει η ώρα του test.

Μερικές από τις ερωτήσεις θα είναι πιο δύσκολες από άλλες, ανεξάρτητα από το πόσο καλά γνωρίζετε τους κανόνες.
Καθώς μελετάς τους κανονισμούς, είναι εύκολο να διαπιστώσεις ότι οι λέξεις "πάντα" και "ποτέ" είναι παγίδα και άλλοτε ισχύουν αλλά τις περισσότερες φορές, όχι. 

Η πλειοψηφία πάντως των ερωτήσεων, από όσους κατέχουν την γνώση του αντικειμένου, σχεδιάζεται να είναι απλή και κάθε κατάσταση που περιγράφεται γίνεται υπό κανονικές συνθήκες και δεν θα έπρεπε να προστίθεται περιττός βαθμός δυσκολίας.

Οι άνθρωποι τώρα, οι οποίοι αναλαμβάνουν να γράψουν και να διατυπώσουν τις ερωτήσεις, έχουν ένα έργο ιδιαίτερα δύσκολο.
Και ναι μεν, στο μυαλό όλων μπορεί να είναι σαφές τι προσπαθεί κάποιος να μεταδώσει, αλλά ταυτόχρονα να μην είναι τόσο ξεκάθαρο για όσους πρέπει να το διαβάσουν διατυπωμένο.
Είναι διασκεδαστικό – σαδιστικό το λένε κάποιοι άλλοι – να επινοείς ερωτήσεις με το πιο διαβολικό σύνολο ανατροπών που μπορεί να φανταστεί κανείς.
Χρησιμεύει όμως; 

Ή μήπως μπερδεύει, απογοητεύει και εξοργίζει;
Πρέπει όλες οι ερωτήσεις να είναι εξαιρετικά δύσκολες;
Ή μήπως πρέπει να χτίσουμε την αυτοπεποίθηση των "διαιτητών μας" φτιάχνοντας που και που "no-brainer" ερωτήσεις;

Στην πραγματικότητα ο στόχος στην διαχείριση κάθε δοκιμής των ανθρώπων μας δεν θα έπρεπε να είναι μόνο η μέτρηση των γνώσεών τους, αλλά κυρίως η ενθάρρυνσή τους να χρησιμοποιούν το βιβλίο των κανονισμών και να το μελετούν.