Το ιστολόγιο λειτουργεί στο περιβάλλον του Google Blogger και ο Blogger χρησιμοποιεί cookies για την παροχή των υπηρεσιών, την ανάλυση της επισκεψιμότητας και τη βελτιστοποίηση της εμπειρίας του χρήστη. Με την περιήγηση στο ιστολόγιο αποδέχεστε τη χρήση των cookies.

Παρασκευή 10 Μαΐου 2019

Εντοπιότητα στους ορισμούς




Είναι μέτρο εξέλιξης ή οπισθοδρόμησης;
Αίτημα ή στρατηγική;


Το μέτρο αυτό εφαρμόζεται από την ΚΕΔ/ΕΟΚ στους ορισμούς διαιτητών στις κατηγορίες Α'2, Β', Γ' Εθνική και σε όλα τα γυναικεία πρωταθλήματα των Εθνικών κατηγοριών.


Οι Αθηναίοι, οι Πειραιώτες, οι Θεσσαλονικείς, οι Πατρινοί διαιτητές – κατά κύριο λόγο – έχουν να αντιμετωπίσουν, όσον αφορά στους ορισμούς τους στις Εθνικές κατηγορίες, το πρόβλημα της “εντοπιότητας”. Σε μικρότερο βαθμό το πρόβλημα αυτό αντιμετωπίζουν και οι Θεσσαλοί, οι Κρητικοί και άλλοι.

Στην Α2 Εθνική κατηγορία ο αριθμός π.χ. των Αθηναίων και Πειραιωτών διαιτητών που μπορούσαν αυτή την αγωνιστική περίοδο λόγω εντοπιότητας να οριστούν ανά αγωνιστική, δεν υπερέβαινε τους 6 διαιτητές. 

Δύο – τρεις αγωνιστικές μπορούσαν να οριστούν 9 και μία ή δύο μπορούσαν να οριστούν 12 διαιτητές. Υπήρχαν και τέσσερις αγωνιστικές που δεν μπορούσε να οριστεί ούτε 1 διαιτητής της Αθήνας ή του Πειραιά.
Στην Β’ Εθνική κατηγορία και λόγω της ύπαρξης στον Νότιο όμιλο πολλών ομάδων από την Αθήνα και τον Πειραιά, υπήρχαν πολλοί αγώνες που μπορούσαν να οριστούν οι Αθηναίοι και οι Πειραιώτες διαιτητές. 
Αυτό βέβαια είχε ως αποτέλεσμα να μην υπάρχουν θέσεις για να οριστούν διαιτητές από τους περιφερειακούς συνδέσμους. 
Το ίδιο ακριβώς συνέβη και στον Βόρειο όμιλο της Β’ Εθνικής όπου οι διαιτητές από Θεσσαλονίκη “απολαμβάνουν” ορισμούς “εις βάρος” των διαιτητών που ανήκουν στους βόρεια περιφερειακούς συνδέσμους.
Στην Γ’ Εθνική τα πράγματα είναι αντίστοιχα ή και ανάλογα με το ίδιο να συμβαίνει και στους αγώνες των Γυναικείων πρωταθλημάτων. 

Και εδώ έχουμε 2 ερωτήματα:

- Εάν υποθέσουμε και δεχθούμε ότι το μέτρο της εντοπιότητας είναι σωστό, γιατί είναι σωστό για την ομάδα που αγωνίζεται στην Α2 Εθνική κατηγορία – π.χ. Ιωνικός Νικαίας – αλλά δεν θα εφαρμοστεί το μέτρο, γιατί δεν εφαρμόζεται, την επόμενη χρονιά που η ίδια ομάδα θα αγωνίζεται στην Α1 Εθνική;

- Εάν υποθέσουμε και δεχθούμε ότι το μέτρο της εντοπιότητας είναι σωστό, γιατί δεν εφαρμόζεται κατ’ αναλογία και στα πρωταθλήματα των τοπικών Ενώσεων; 

Γιατί στην ΕΣΚΑ, στην ΕΣΚΑΝΑ, στην ΕΚΑΣΘ και στις υπόλοιπες Ενώσεις π.χ. οι διαιτητές που διαμένουν στο Χαλάνδρι, στην Ν. Ιωνία, στο Παγκράτι, στην Ν. Σμύρνη, στην Καλλιθέα ορίζονται σε αγώνες ομάδων με έδρα σ’ αυτές τις περιοχές; Το αντίστοιχο και για την Θεσσαλονίκη.

Η εφαρμογή του μέτρου της εντοπιότητας είναι 
καθ’ όλα πρακτική ανόητη. 


Δημιουργεί προβλήματα στην ανάπτυξη της διαιτησίας και το σημαντικότερο είναι ότι ανακατεύει την καχυποψία με την πονηριά.


- Εάν είναι “αίτημα” των ομάδων, τότε καταρρίπτεται η θέση της εκάστοτε Κ.Ε.Δ./Ε.Ο.Κ. κατά την οποία δεν δέχεται εξαιρέσεις διαιτητών.

- Εάν είναι “στρατηγική” της Κ.Ε.Δ./Ε.Ο.Κ. τότε έχουμε κάθε δικαίωμα να πιστεύουμε ότι μάλλον καθοδηγείται από μικροπολιτικές ψηφοθηρίας.