Ο Κόσμος των Ελλήνων Διαιτητών
Ξεκινάμε με οπτική επαφή και εάν χρειαστεί, έχουμε την ευκαιρία να συζητήσουμε και να επιβεβαιώσουμε ποιος θα πάρει την ευθύνη.
Κατ’ αρχήν, σε ένα διπλό σφύριγμα πρέπει να αναγνωρίσουμε, με την πρώτη ματιά, εάν ο συνάδελφός μας σταμάτησε το ρολόϊ με το χέρι υψωμένο σε γροθιά (foul) ή με την παλάμη του (violation).
- Εάν και οι 2 έχουν υψωμένη την παλάμη, ο διαιτητής που έχει την ευθύνη για την περιοχή κάλυψης θα πρέπει να σημειώσει την παράβαση και να συνεχιστεί το παιχνίδι.
- Εάν ο ένας έχει υψωμένη παλάμη και ο άλλος υψωμένη γροθιά, πρέπει να καθοριστεί τι έγινε πρώτο. Έγινε πρώτα η παράβαση ή ένα φάουλ υποχρέωσε σε παράβαση τον παίκτη;
- Εάν ο ένας έχει υψωμένη παλάμη και ο άλλος υψωμένη γροθιά, πρέπει να καθοριστεί τι έγινε πρώτο. Έγινε πρώτα η παράβαση ή ένα φάουλ υποχρέωσε σε παράβαση τον παίκτη;
- Τέλος, εάν και οι δύο έχουν υψωμένες γροθιές πρέπει να υπάρξει, κατ’ αρχήν, συνεννόηση με την γλώσσα του σώματος.
Εάν θα έπρεπε να συνοψίσουμε, τότε οι διαιτητές πρέπει να:
- Αναγνωρίζουν πότε οι συνεργάτες τους σφυρίζουν.
- Αναμένουν διπλά σφυρίγματα, ειδικά σε καταστάσεις transition ή όπου οι περιοχές ευθύνης κάλυψης "διασταυρώνονται".
- Μην βιάζονται να "σηματοδοτήσουν" στις περιπτώσεις φάουλ.
- Να επιβεβαιώσουν μετά από πολύ σύντομη συζήτηση, εάν και οι δύο σφυρίζουν το ίδιο πράγμα και να "παραχωρήσουν" την απόφαση στον διαιτητή από την περιοχή του οποίου προήλθε το "play".
Ο στόχος είναι η σωστή απόφαση και αυτή θα προέλθει έχοντας πειθαρχία στις περιοχές ευθύνης, είτε είναι πρωτεύουσες είτε δευτερεύουσες.
Το σημαντικό είναι να αναγνωρίσουμε καταστάσεις και περιοχές όπου πιθανότατα μπορεί να συμβεί ένα διπλό σφύριγμα.
Εάν συμβεί, θα πρέπει να αποφύγουμε κάθε είδους φλυαρία, να επιβραδύνουμε και να μην "πουλήσουμε" αμέσως την απόφασή μας, μέχρι να είναι σαφές ποιος διαιτητής θα αναλάβει την ευθύνη της κλήσης.
Και πέρα από όλα όσα περιγράφουμε, ο crew chief θα πρέπει να έχει τονίσει όλες αυτές τις περιπτώσεις στην συνάντηση πριν το παιχνίδι για την επιτυχή τους αντιμετώπιση κατά την διάρκειά του.
Εάν θα έπρεπε να συνοψίσουμε, τότε οι διαιτητές πρέπει να:
- Αναγνωρίζουν πότε οι συνεργάτες τους σφυρίζουν.
- Αναμένουν διπλά σφυρίγματα, ειδικά σε καταστάσεις transition ή όπου οι περιοχές ευθύνης κάλυψης "διασταυρώνονται".
- Μην βιάζονται να "σηματοδοτήσουν" στις περιπτώσεις φάουλ.
- Να επιβεβαιώσουν μετά από πολύ σύντομη συζήτηση, εάν και οι δύο σφυρίζουν το ίδιο πράγμα και να "παραχωρήσουν" την απόφαση στον διαιτητή από την περιοχή του οποίου προήλθε το "play".
Ο στόχος είναι η σωστή απόφαση και αυτή θα προέλθει έχοντας πειθαρχία στις περιοχές ευθύνης, είτε είναι πρωτεύουσες είτε δευτερεύουσες.
Το σημαντικό είναι να αναγνωρίσουμε καταστάσεις και περιοχές όπου πιθανότατα μπορεί να συμβεί ένα διπλό σφύριγμα.
Εάν συμβεί, θα πρέπει να αποφύγουμε κάθε είδους φλυαρία, να επιβραδύνουμε και να μην "πουλήσουμε" αμέσως την απόφασή μας, μέχρι να είναι σαφές ποιος διαιτητής θα αναλάβει την ευθύνη της κλήσης.
Και πέρα από όλα όσα περιγράφουμε, ο crew chief θα πρέπει να έχει τονίσει όλες αυτές τις περιπτώσεις στην συνάντηση πριν το παιχνίδι για την επιτυχή τους αντιμετώπιση κατά την διάρκειά του.
Ανεξάρτητα από το ποιος τελικά διαιτητής θα αναλάβει το διπλό σφύριγμα, η διαδικασία συνεννόησης δεν πρέπει να διαρκέσει περισσότερο από ένα ή δύο δευτερόλεπτα.
Τίποτα δεν μπορεί να υπονομεύσει την εμπιστοσύνη των παικτών, των προπονητών και των θεατών περισσότερο από το να παρακολουθούν δύο διαιτητές που έχουν μια μακρά συζήτηση.
Αντίθετα, ενισχύεται η εμπιστοσύνη αντιμετωπίζοντας οι διαιτητές με βεβαιότητα και σύντομα αυτές τις αναπόφευκτες καταστάσεις διπλών σφυριγμάτων.
Αντίθετα, ενισχύεται η εμπιστοσύνη αντιμετωπίζοντας οι διαιτητές με βεβαιότητα και σύντομα αυτές τις αναπόφευκτες καταστάσεις διπλών σφυριγμάτων.