Σάββατο 29 Ιουνίου 2019

Γνωρίζω τους κανονισμούς και την μηχανική καλά! Δεν αρκεί...(2)


Σε προηγούμενη ανάρτηση αναφερθήκαμε σε κάποια από τα χαρακτηριστικά που συμβάλλουν στην εξέλιξη των διαιτητών προς το καλύτερο. 
Μπορείτε να διαβάσετε εδώ.

Και συνεχίζουμε:


Ένας καλός διαιτητής αντιλαμβάνεται όχι 2 αλλά 3 ομάδες μέσα στον αγωνιστικό χώρο.
Η τρίτη ομάδα είναι η ομάδα των διαιτητών.
Η pre game συζήτηση είναι προτεραιότητα.
Πάντοτε έχει στο μυαλό του και ενδιαφέρεται για την υπόλοιπη ομάδα, που είναι οι βοηθοί διαιτητές στο τραπέζι της γραμματείας και έχει πλήρη συναίσθηση ότι είναι ο μοναδικός ο οποίος μπορεί να τους προστατεύσει από κάθε είδους “παρενόχληση”, υποστηρίζοντάς τους όποτε είναι απαραίτητο.
Ο κανονισμός δεν τους επιτρέπει τίποτα περισσότερο από το να ενημερώσουν τους διαιτητές.
Τέλος δεν ξεχνάει να αναφερθεί στους βοηθούς στα post game  reviews, δίνοντας αλλά και δεχόμενος εποικοδομητική κριτική, η οποία μπορεί να βελτιώσει τις επιδόσεις όλων στο μέλλον.

Οι διαιτητές δεν εμπλέκονται σε “ατέλειωτες” συζητήσεις με τους προπονητές ή και τους αθλητές.
Μπορεί να σας δημιουργήσουν περισσότερα προβλήματα από όσα νομίζετε ότι θα λύσουν.
Όταν είναι απαραίτητο να απευθυνθείτε σε κάποιον, η συνομιλία θα πρέπει να είναι ευγενική και ξεκάθαρη. 
Αλλά σύντομη.
Οι συνομιλίες βέβαια με το τραπέζι της γραμματείας δεν θα πρέπει να είναι βιαστικές. 
Οι βοηθοί μας στον αγώνα είναι ένα κομμάτι της διαιτησίας και είναι καθήκον των διαιτητών να τους παρέχουν οποιαδήποτε βοήθεια μπορεί να χρειαστούν.

Ο καλός διαιτητής δεν είναι ποτέ το κέντρο της προσοχής.
Γνωρίζει ότι ο ρόλος του είναι να παραμείνει όσο το δυνατόν δυσδιάκριτος.
Υπερβολικά σήματα, άσκοπη δυνατή ένταση της φωνής, μορφασμοί και κινήσεις του σώματος που μπορεί να “υποκινήσουν” πρόκληση σε προπονητές, αθλητές και φιλάθλους, πρέπει να αποφεύγονται.

Χρειάζεται σοβαρότητα, σιγουριά και καθαρή και σαφής ομιλία.
Σφυρίγματα δυνατά και σύντομα και σήματα συγκεκριμένα και αυτά που καθορίζει η FIBA ως επίσημα σήματα.

Οι διακοπές στον αγώνα πρέπει να είναι σύντομες.
Όταν ο εγωϊσμός ενός αθλητή έχει “πληγωθεί” ή ο προπονητής πιστεύει ότι έχει αδικηθεί, η καλύτερη προσέγγιση για να αποφύγουμε οποιαδήποτε αντιπαράθεση είναι να ξεκινήσει πάλι και γρήγορα το παιχνίδι.