Και δυστυχώς, όλοι μας κάποια στιγμή, είχαμε ή θα αποκτήσουμε μια απογοητευτική τέτοιου είδους εμπειρία: Σαμποτάζ στον ίδιο μας τον εαυτό!
Γιατί τελικά “είμαστε ο χειρότερος εχθρός μας”.
Αυτή η κλασσική μάχη έχει “γραφτεί” από τα πιο φωτεινά μυαλά: “Odysseus and the Sirens”, “The Elephant and the Rider”, “Dr. Jekyll and Mr. Hyde”.
Στον χώρο της διαιτησίας υπάρχουν, πάντοτε υπήρχαν, διαιτητές οι οποίοι δυστυχώς δεν γνωρίζουν τον κανονισμό παιδιάς, στον βαθμό που θα έπρεπε.
Υπάρχουν επίσης διαιτητές των οποίων η φυσική κατάσταση δεν είναι στο επιθυμητό επίπεδο.
Ο συνδυασμός και των 2 προηγουμένων υπάρχει και αυτός σε μερικούς διαιτητές.
Ειλικρινά δεν μπορούμε να αντιληφθούμε πώς μπορεί να υπάρχει κάποιος – έστω και ένας – που μπορεί να υποστηρίξει ότι είναι θεμιτό και ως εκ τούτου να προκρίνεται η άποψη ότι:
“Ένας διαιτητής που κόβεται στα γραπτά ή στα αγωνιστικά tests, μπορεί να είναι ο καλύτερος στο γήπεδο.”
Αυτή η κλασσική μάχη έχει “γραφτεί” από τα πιο φωτεινά μυαλά: “Odysseus and the Sirens”, “The Elephant and the Rider”, “Dr. Jekyll and Mr. Hyde”.
Στον χώρο της διαιτησίας υπάρχουν, πάντοτε υπήρχαν, διαιτητές οι οποίοι δυστυχώς δεν γνωρίζουν τον κανονισμό παιδιάς, στον βαθμό που θα έπρεπε.
Υπάρχουν επίσης διαιτητές των οποίων η φυσική κατάσταση δεν είναι στο επιθυμητό επίπεδο.
Ο συνδυασμός και των 2 προηγουμένων υπάρχει και αυτός σε μερικούς διαιτητές.
Ειλικρινά δεν μπορούμε να αντιληφθούμε πώς μπορεί να υπάρχει κάποιος – έστω και ένας – που μπορεί να υποστηρίξει ότι είναι θεμιτό και ως εκ τούτου να προκρίνεται η άποψη ότι:
“Ένας διαιτητής που κόβεται στα γραπτά ή στα αγωνιστικά tests, μπορεί να είναι ο καλύτερος στο γήπεδο.”
Εμείς θα το υποστηρίξουμε: Ναι μπορεί! Εντελώς τυχαία όμως…
Ο μεγάλος εχθρός της αλήθειας βέβαια δεν είναι το ψέμα.
Είναι ο εσκεμμένος, επίμονος και μη ρεαλιστικός "μύθος", που βγαίνει από το στόμα όσων έχουν άγνοια.
Και επειδή πληθαίνουν τέτοιου είδους “επικίνδυνες” διατυπώσεις – γραπτές και προφορικές – το μόνο που θα μπορούσαμε να συμπεράνουμε, είναι ότι προέρχονται είτε από “κακόβουλους”, είτε από “συμφεροντολόγους” ή τέλος από “άσχετους”.
Σε καμία περίπτωση πάντως από ανθρώπους της διαιτησίας ή από αυτούς που νοιάζονται και την αγαπούν.
Όταν η σκέψη μας καθοδηγείται, ιδιαίτερα λόγω της ανύπαρκτης ή της μικρής μας εμπειρίας, τότε θα πρέπει να προσέξουμε ακόμη περισσότερο.
Ο μεγάλος εχθρός της αλήθειας βέβαια δεν είναι το ψέμα.
Είναι ο εσκεμμένος, επίμονος και μη ρεαλιστικός "μύθος", που βγαίνει από το στόμα όσων έχουν άγνοια.
Και επειδή πληθαίνουν τέτοιου είδους “επικίνδυνες” διατυπώσεις – γραπτές και προφορικές – το μόνο που θα μπορούσαμε να συμπεράνουμε, είναι ότι προέρχονται είτε από “κακόβουλους”, είτε από “συμφεροντολόγους” ή τέλος από “άσχετους”.
Σε καμία περίπτωση πάντως από ανθρώπους της διαιτησίας ή από αυτούς που νοιάζονται και την αγαπούν.
Όταν η σκέψη μας καθοδηγείται, ιδιαίτερα λόγω της ανύπαρκτης ή της μικρής μας εμπειρίας, τότε θα πρέπει να προσέξουμε ακόμη περισσότερο.
Κλείστε τα αυτιά σας και τα μάτια σας σε τέτοιες επιπόλαιες - επικίνδυνες είναι το σωστό - απόψεις.
Σε αντίθετη περίπτωση δεν θα αργήσετε να γνωρίσετε τον “χειρότερο εχθρό σας”, που θα σας προκαλεί με ένα χαρακτηριστικό “δεν βαριέσαι”.
Κάθε διαιτητής πρέπει ανά πάσα στιγμή να είναι απολύτως έτοιμος σε σχέση με την φυσική του κατάσταση και γνώστης του κανονισμού παιδιάς και της μηχανικής διαιτησίας.
Σε αντίθετη περίπτωση δεν θα αργήσετε να γνωρίσετε τον “χειρότερο εχθρό σας”, που θα σας προκαλεί με ένα χαρακτηριστικό “δεν βαριέσαι”.
Κάθε διαιτητής πρέπει ανά πάσα στιγμή να είναι απολύτως έτοιμος σε σχέση με την φυσική του κατάσταση και γνώστης του κανονισμού παιδιάς και της μηχανικής διαιτησίας.
Η σημερινή διοίκηση της διαιτησίας, μέχρι στιγμής, έχει αποδείξει ότι κανένας δεν μπορεί να “κοροϊδέψει” το σύστημα εξετάσεων των διαιτητών.
Ευχόμαστε να μην χαλαρώσει ποτέ…
Ευχόμαστε να μην χαλαρώσει ποτέ…
Όλα τα υπόλοιπα είναι “Άλλα λόγια ν’ αγαπιόμαστε.”