Σάββατο 16 Νοεμβρίου 2019

Coach, δεν γνωρίζεις τους κανονισμούς…(4)



Υπάρχουν, όπως είπαμε σε προηγούμενες αναρτήσεις, κάποιοι τομείς στο παιχνίδι που συνήθως προκύπτουν διαφωνίες μεταξύ διαιτητών και προπονητών.
Μπορείτε να δείτε τα προηγούμενα άρθρα εδώ, εδώ και εδώ.



Feel of the game
Έχουμε αναφερθεί και επισημάνει με πολλούς τρόπους ό,τι έχει να κάνει με αυτό που λέμε “feel of the game”.
Πολλοί προπονητές “κατηγορούν” τους διαιτητές ότι, επειδή δεν έπαιξαν ως αθλητές σε υψηλό επίπεδο, δεν έχουν την αίσθηση του παιχνιδιού και απλώς έμαθαν πώς να εφαρμόζουν τον κανονισμό παιδιάς.
Οφείλω να ομολογήσω ότι οι δηλώσεις αυτές είναι – εν μέρει – αληθείς, αν και σε μεγάλο βαθμό εσφαλμένες.
Εάν κάποιος διαιτητής θέλει να γίνει κορυφαίος, πρέπει να αρχίσει πολύ νωρίς.
Σημαίνει πολλούς αγώνες τα Σαββατοκύριακα αλλά και σχεδόν καθημερινούς αγώνες στα τοπικά πρωταθλήματα.
Το ισχύον σύστημα δεν υποστηρίζει τους πρώην αθλητές να ακολουθήσουν τον δρόμο της διαιτησίας. 

Επιπλέον οι πρώην αθλητές δεν είναι καθόλου πρόθυμοι να γίνουν διαιτητές και ίσως αυτό είναι μια αναγνώριση της δυσκολίας του να είσαι διαιτητής.

Calls – no calls
Το εμπορικό ενδιαφέρον του μπάσκετ εξαρτάται από την “ροή”, την “συναρπαστικότητα” και το “σκορ” του.
Η F.I.B.A. αλλά και τα διοικητικά όργανα όλων των οργανισμών, τροποποιούν τακτικά τους κανονισμούς παιδιάς για την εξυπηρέτηση αυτού του σκοπού.
Η φιλοσοφία της διαιτησίας θα πρέπει να εξυπηρετεί αυτή την επιθυμία.
Η σωστή διάκριση μεταξύ call και no-call καταστάσεων κάνει την διαφορά μεταξύ ενός μέτριου, ενός καλού και ενός κορυφαίου διαιτητή.
Το εμπορικό ενδιαφέρον έχει αυξήσει τον αριθμό αγώνων. Αυτό σημαίνει συμμετοχή πολλών ομάδων με μεγάλη διαφορά δυναμικότητας τουλάχιστον στο αρχικό στάδιο κάθε πρωταθλήματος.
Το καθήκον – εκτός των άλλων – των διαιτητών είναι να διατηρήσουν την ροή και την συναρπαστικότητα των αγώνων έχοντας την φιλοσοφία που είναι ανάγκη να υπάρχει.
Η εξέλιξή μας ως διαιτητές συνδέεται απολύτως με το προηγούμενο.

Ουδετερότητα
Και μόνον η αμφισβήτηση μέσω της ερώτησης “Είναι ο διαιτητής 50ρήσιος;” τολμώ να πω ότι σε μεγάλο ποσοστό είναι μια άδικη κατηγορία, που συχνά υποκινείται από συναισθήματα, ιδιαίτερα από την πλευρά των χαμένων.
Τα διοικητικά όργανα οφείλουν να καταβάλλουν πολύ χρόνο και μεγάλη προσπάθεια για τον έλεγχο των διαιτητών και την υποβολή παρατηρήσεων σχετικά με τις επιδόσεις τους.
Οι ασθενέστερες επιδόσεις βέβαια, συνήθως σχετίζονται με παράγοντες που δεν έχουν σχέση με την ουδετερότητα.
Αυτό όμως που σίγουρα θα βοηθήσει τις σχέσεις μεταξύ διαιτητών και προπονητών είναι απλά πράγματα, όπως:
- Pre-season διασκέψεις μεταξύ προπονητών και διαιτητών
- Αμοιβαία εκπαίδευση προπονητών – διαιτητών με σκοπό την αμοιβαία κατανόηση.