Το ιστολόγιο λειτουργεί στο περιβάλλον του Google Blogger και ο Blogger χρησιμοποιεί cookies για την παροχή των υπηρεσιών, την ανάλυση της επισκεψιμότητας και τη βελτιστοποίηση της εμπειρίας του χρήστη. Με την περιήγηση στο ιστολόγιο αποδέχεστε τη χρήση των cookies.

Τρίτη 10 Μαρτίου 2020

Η σπουδαιότητα των συζητήσεων του ημιχρόνου



Θα περιγράψουμε δύο διαφορετικά σενάρια.



Σενάριο 1:
Ο ήχος της κόρνας του πρώτου ημιχρόνου μόλις ήχησε.
Το παιχνίδι είναι “φωτιά” και οι ομάδες ισόπαλες, χωρίς να υπάρχει κάποιο “σημάδι” ότι κάποια από τις δύο θα αποκτήσει πλεονέκτημα σύντομα.
Το γήπεδο είναι γεμάτο και η ατμόσφαιρα ηλεκτρισμένη.
Ανυπομονείς να ξεκινήσει το δεύτερο ημίχρονο.

Σενάριο 2:
Ο ήχος της κόρνας του πρώτου ημιχρόνου μόλις ήχησε.
Η διαφορά στο σκόρ είναι 20 πόντοι και ίσως θα έπρεπε να ήταν πολύ μεγαλύτερη.
Στο γήπεδο υπάρχουν μερικοί θεατές, οι οποίοι είναι φανερό ότι ελάχιστα ενδιαφέρονται για την εξέλιξη του αγώνα.
Μάλλον το δεύτερο ημίχρονο θα είναι ιδιαίτερα “βαρετό” και μεγάλο.

Αναμφίβολα έχεις διαιτητεύσει και τους 2 τύπους παιχνιδιών.
Και ενώ τα δύο αυτά παιχνίδια φαίνονται τόσο διαφορετικά, το γεγονός είναι ότι δεν είναι.
Και δεν είναι γιατί έχουν ένα πράγμα κοινό:
Η επιτυχία ή η αποτυχία της ομάδας των διαιτητών εξαρτάται από το τι θα συμβεί κατά την διάρκεια της συνάντησής τους στα αποδυτήρια και μεταξύ των 2 ημιχρόνων.

Κάθε διαιτητής μαθαίνει την σημασία του pregame ως ένα από τα θεμέλια μιας επιτυχημένης διαιτησίας.
Το ίδιο ισχύει και για την postgame ανάλυση.
Η έμφαση αλλά και η σημασία του pregame και postgame, οδηγεί αρκετές φορές τους διαιτητές να παραβλέπουν ένα κρίσιμο σημείο του αγώνα.
Το ημίχρονο.

Στο ημίχρονο οι διαιτητές έχουν την ευκαιρία να επικοινωνήσουν και με την ιδιωτικότητα που προσφέρουν τα αποδυτήρια, να συζητήσουν τα γεγονότα του πρώτου ημιχρόνου.
Επίσης, ο χρόνος τους δίνει την ευκαιρία να εστιάσουν εκ νέου και να επικεντρωθούν στις δυσκολίες του δευτέρου μισού ακόμη καλύτερα.

Πόσες φορές δεν έχουμε αναρωτηθεί: "Αυτό ήταν το εύκολο μισό;"
Και ενώ υπάρχουν πολλά πράγματα που μια ομάδα διαιτητών θα μπορούσε να καλύψει με συζητήσεις στο ημίχρονο, υπάρχουν συγκεκριμένα θέματα τα οποία θα πρέπει πάντα να καλύπτονται.

Τι plays ξεχώρισαν στο πρώτο ημίχρονο;
Αντιμετωπίστηκαν σωστά; Χρειάζεται βελτίωση;
Χρειάζεται να συζητήσουμε οτιδήποτε θα μπορούσε να επηρεάσει την ομάδα έχοντας την εικόνα του πρώτου ημιχρόνου.
Και βέβαια επειδή ο χρόνος είναι περιορισμένος, οποιαδήποτε συζήτηση που δεν βοηθά στην βελτίωση της ομάδας των διαιτητών, είναι περιττή.

Υπάρχουν παίκτες ή προπονητές που χρειάζεται να προσέξουμε για το δεύτερο ημίχρονο;
Ίσως κάποιος από τα μέλη της ομάδας των διαιτητών έχει μιλήσει με κάποιο προπονητή ή παίκτη, αλλά δεν είχε την ευκαιρία να το πει στους άλλους κατά την διάρκεια του πρώτου ημιχρόνου.
Επίσης εάν υπάρχει κάποια ιδιαίτερη αντιπαλότητα μεταξύ αντιπάλων παικτών πρέπει να ληφθεί υπ’ όψιν της ομάδας των διαιτητών.
Η συμπεριφορά παικτών και προπονητών πρέπει να είναι θέμα ημιχρόνου στην βάση του χειρισμού της κατάστασης, εάν αλλάξει.
Εάν το παιχνίδι είναι “κλειστό” οφείλουμε να βεβαιωθούμε ότι όλοι στην ομάδα παραμένουμε εστιασμένοι και σε αναμονή κάθε πιθανής εξέλιξης.

Εάν η ομάδα των διαιτητών καλύψει τα προηγούμενα θέματα κατά την διάρκεια του ημιχρόνου, οι πιθανότητες επιτυχίας αυξάνονται σημαντικά.
Γενικότερα πάντως, μια ομάδα διαιτητών που πραγματοποιεί ένα διεξοδικό pregame και την απαραίτητη ανάλυση μετά το παιχνίδι, θα εφοδιαστεί με την καλύτερη γνώση για την αξία και την ποιότητα της διαιτησίας του αγώνα.
Ωστόσο, η καλύτερη ευκαιρία που έχει μια ομάδα διαιτητών προκειμένου να αντιμετωπίσει ζητήματα κατά την διάρκεια του παιχνιδιού, είχε, έχει και πάντοτε θα έχει πιθανότατα την μεγαλύτερη σημασία.