Στις προηγούμενες αναρτήσεις αυτής της σειράς, προσπαθήσαμε να δείξουμε ότι, το να είσαι καλός διαιτητής δεν είναι μόνο θέμα γνώσης των κανόνων του παιχνιδιού, αλλά χρειάζεται και να διαθέτεις μια σειρά προσωπικών ιδιοτήτων.
Από την στιγμή που θα κατορθώσουμε να αποκτήσουμε την σωστή ψυχική κατάσταση, το επίπεδο διαιτησίας μας οδηγείται πολύ κοντά στα όρια των δυνατοτήτων μας.
Και αυτό ακριβώς είναι το κλειδί για την απόκτηση και την βελτιστοποίηση των ψυχολογικών δεξιοτήτων μας.
Όσο πιο αποτελεσματικά μαθαίνουμε να έχουμε αυτές τις δεξιότητες, τόσο πιο πιθανό είναι να φτάσουμε τις δυνατότητές μας ως διαιτητές.
Για να δημιουργήσουμε καλούς διαύλους επικοινωνίας με προπονητές, παίκτες, ακόμη και με φιλάθλους, πρέπει να αναπτύξουμε τις επικοινωνιακές μας ικανότητες.
Μαθαίνοντας να εκφραζόμαστε με σαφήνεια, όντας καλοί ακροατές και γνωρίζοντας τον τρόπο να ανοίγουμε δρόμο συνεργασίας, είναι μερικά από τα καλά συστατικά της αποτελεσματικής επικοινωνίας.
Πολύ σημαντικό ρόλο θα παίξει η ικανότητά μας να είμαστε σε θέση να χαλαρώνουμε.
Παραμένοντας ήρεμοι κατά την διάρκεια κρίσιμων φάσεων του αγώνα, είναι μια σημαντική ψυχολογική ικανότητα.
Ο χειρισμός της πίεσης που δεχόμαστε από προπονητές, παίκτες, φιλάθλους και ακόμη από τα μέσα ενημέρωσης απαιτεί να παραμένουμε χαλαροί, τόσο σωματικά όσο και πνευματικά.
Η ικανότητα αυτή αποκτάται με την βοήθεια τεχνικών χαλάρωσης όπως είναι η προοδευτική χαλάρωση, οι ασκήσεις αναπνοής και η αυτογενής εκπαίδευση.
Η αποφασιστική σκέψη απαιτεί καλές δεξιότητες συγκέντρωσης και την ικανότητα εστίασης της προσοχής.
Εμείς οι διαιτητές πρέπει να επικεντρωθούμε πλήρως σε αυτό που συμβαίνει και να μην επιτρέψουμε ποτέ στον εαυτό μας να αποσπάσει ο οποιοσδήποτε και οτιδήποτε την προσοχή μας.
Υπάρχουν διάφορες τεχνικές για την ενίσχυση της προσοχής μας, το έλεγχο της όρασής μας και την διατήρηση της συγκέντρωσής μας.
Συνοψίζοντας, οι ιδιότητες που έχουν οι καλοί διαιτητές είναι στην πραγματικότητα ψυχολογικές ιδιότητες που μπορούν να διδαχθούν, να μάθουν και να εξασκηθούν.
Γιατί οι ιδιότητες που τελικά διακρίνουν τους καλύτερους διαιτητές είναι διανοητικές και όχι σωματικές.
Δυστυχώς, η τυπική εκπαίδευση των διαιτητών δίνει έμφαση στις φυσικές τεχνικές.
Τα καλά νέα είναι ότι υπάρχουν τεχνικές που μπορούν να βοηθήσουν κάθε ενδιαφερόμενο διαιτητή.
Τα κακά νέα είναι ότι αυτό προϋποθέτει προσπάθεια ατομική, αφού οι ιθύνοντες της διαιτησίας, είτε δεν έχουν καταλάβει ότι χρειάζεται να αξιολογηθεί η κατάσταση αυτή και να προσπαθήσουν να συμβάλλουν, είτε δεν ενδιαφέρονται, είτε δεν γνωρίζουν…