Ο Κόσμος των Ελλήνων Διαιτητών
Όλοι οι διαιτητές κατά κάποιον τρόπο επηρεάστηκαν και εξακολουθούν να αντιμετωπίζουν διάφορα προβλήματα κατά την διάρκεια της πανδημίας από τον Μάρτιο του 2020 έως και σήμερα.
Τα πρωταθλήματα έχουν αναβληθεί, πιθανόν κάποια να ακυρωθούν, η εκπαίδευση είναι στην αφάνεια και όλα όσα συνδέονται με την διαιτησία έχουν αλλάξει δραστικά.
Οι περισσότεροι από τους διαιτητές μας αναγκάστηκαν να μείνουν στο σπίτι και καθημερινά από τον περασμένο Μάρτιο έως και σήμερα όλα φαίνονται χειρότερα.
Υπάρχουν να φανταστείτε Σύνδεσμοι διαιτητών που δεν έστειλαν ούτε ένα απλό email στα μέλη τους με τις 2 πιο απλοϊκές λέξεις της εποχής: "Χρόνια πολλά!"
Ωστόσο, υπάρχουν τρόποι να παραμείνεις ενεργός και να αντιμετωπίσεις τα συναισθήματά σου και το κακό κλίμα αυτής της περιόδου.
Είναι μια κατάσταση άνευ προηγουμένου και δεν πρόκειται να την χειριστεί κανένας με τον ίδιο τρόπο.
Οι διαιτητές συχνά προσποιούνται τα robots και δεν εμφανίζουν τα συναισθήματά τους. Και ακριβώς γι αυτόν τον λόγο είναι ίσως αυτός ο καιρός ακόμη πιο δύσκολος για εμάς.
Βιώνοντας όμως τα συναισθήματα αυτά χωρίς να τα απελευθερώνουμε, μπορεί να δημιουργήσει επιπλέον άγχος. Ειδικά στον αθλητικό χώρο.
Αυτός όμως ο τρόπος στην σημερινή κατάσταση δεν είναι ένας υγιής τρόπος προσέγγισης των συναισθημάτων μας.
Απελευθερώστε τα.
Ένα κοινό συναίσθημα των διαιτητών κατά την διάρκεια αυτής της περιόδου, είναι η αίσθηση της απώλειας.
Πολλοί από τους διαιτητές συνδέονται σχεδόν ολοκληρωτικά με αυτό που κάνουν.
Χωρίς παιχνίδια και εισόδημα – το όποιο εισόδημα – τους δημιουργεί μια πραγματική αίσθηση θλίψης.
Βέβαια είναι μη κοινωνικά αποδεκτή ως θλίψη, αφού οι περισσότεροι άνθρωποι συνδέουν την θλίψη μόνο με την απώλεια κάποιου προσώπου.
Η απώλεια όμως εισοδήματος και το άγχος που συνδέεται με αυτό, μπορεί κάλλιστα να προκαλέσει θλίψη.
Είναι πολύ σημαντικό για τους διαιτητές να αναγνωρίσουν αυτό που αισθάνονται και να προσπαθήσουν να το αρθρώσουν.
Είναι θέμα συναισθηματικής ρύθμισης και νοημοσύνης.
Προσπάθησε λοιπόν, είναι σημαντικό, να επικεντρωθείς σε όσα μπορείς να ελέγξεις και μην ανησυχείς για όσα δεν μπορείς να ελέγξεις.
Επίσης συγκεντρώσου και σε όσα μπορείς ίσως να επηρεάσεις.
Μην ξεχνάς όσα έμαθες στην διαιτητική σου ζωή. Ειδικά αυτή την εποχή της πανδημίας.
Το σημαντικότερο ίσως, είναι η ικανότητα που έχεις αναπτύξει στην προσαρμογή.
Τροποποίησε λοιπόν την καθημερινότητά σου έτσι ώστε να σταθεροποιηθείς διανοητικά, χρησιμοποιώντας τα εργαλεία που έχεις αναπτύξει στην σκέψη σου ως διαιτητής.
Μην ξεχνάς ότι κάθε αγώνας, όσες παρατάσεις κι αν είχε, ο στόχος ήταν πάντοτε να τελειώσει με τον καλύτερο δυνατό τρόπο.
Σ’ αυτό τον αγώνα απλώς συμμετέχεις και ως παίκτης και ως διαιτητής.
Και θα πρέπει να τον κερδίσεις ως παίκτης και την ίδια στιγμή να δικαιωθείς – το λιγότερο απέναντι στον εαυτό σου – ως διαιτητής.
Θα είναι δύο νίκες στην συσκευασία της μιάς.