Ο Κόσμος των Ελλήνων Διαιτητών
Οι οδηγίες και τα άρθρα που έχουν γραφτεί, παρέχουν στους διαιτητές ισχυρές βασικές γνώσεις και κατευθυντήριες γραμμές για τα περισσότερα θέματα της διαιτησίας.
Παρ’ όλα αυτά, όταν πρόκειται για την διαχείριση των προπονητών, τα εγχειρίδια αναφέρονται πάντα σε "normal" προπονητές.
Τα εγχειρίδια είναι γραμμένα για να ηρεμήσουν ή να εκτονώσουν έναν εκ φύσεως ήρεμο προπονητή, που είναι ασυνήθιστα εκνευρισμένος ή θυμωμένος για κάτι που συνέβη.
Και μάλλον υπάρχουν καλές τεχνικές, στα περισσότερα κείμενα, για να επαναφέρουν τους προπονητές σε ηρεμία και στην πραγματικότητα.
Δυστυχώς, ποτέ δεν έχει τύχει να διαβάσουμε ένα εγχειρίδιο, κάποιο άρθρο, ίσως σημειώσεις, που να ασχολείται με το πώς πρέπει να "αντιμετωπίσουμε" έναν αιώνια δύστροπο προπονητή, που έρχεται στο γήπεδο με μοναδικό σκοπό να αμφισβητήσει κάθε κλήση και απόφαση των διαιτητών, που θα μπορούσε κανείς να φανταστεί.
Το πρώτο πράγμα που πρέπει να απαιτήσετε εξ αρχής από έναν δύστροπο προπονητή, είναι ο σεβασμός και εξ ίσου το πρώτο που οφείλετε να κάνετε, είναι να τους πείσετε ότι το αξίζετε.
Έχει παρατηρηθεί ότι οι προπονητές δεν είναι τόσο επιθετικοί όταν έχουν μάθει να αποκαλούν τον διαιτητή με το όνομά του και όχι με το συνηθισμένο "ref".
Είναι άλλο να λέει ο προπονητής "Ref, είναι το δεύτερο σφύριγμα που χάνεις" και άλλο "Γιώργο, πρόσεχε γιατί αυτό που σφύριξες δεν είναι βήματα". Και σίγουρα εννοείται ότι αυτό δεν μειώνει την επαγγελματικότητα του διαιτητή.
Μην προσπαθήσετε να αποφύγετε μια εξήγηση, μια ερώτηση ή και ένα επιχείρημα του προπονητή, όταν είναι προφανές ότι το παιχνίδι έχει σταματήσει για οποιοδήποτε λόγο, αλλά εσείς κρίνετε ότι δεν έχει επισήμως ζητήσει την άδεια να σας μιλήσει.
Αυτή η "τεχνική", να είστε βέβαιοι, παρατείνει και επιδεινώνει ανόητα την κατάσταση, εξοργίζοντας τον εκ φύσεως δύστροπο προπονητή.
Ο στόχος πρέπει να είναι η λύση του προβλήματος, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο και να μην το αφήσετε να διαιωνίζεται αλλά και να προστίθεται σε άλλα μικρότερα, που πιθανόν παρουσιαστούν στην συνέχεια.
Κυρίως, πρέπει να αποφεύγετε κάθε περιττή οπτική επαφή και να μην ενθαρρύνετε τον διάλογο, επιλέγοντας να είστε ελαφρώς απόμακροι.
Είστε εκεί για να διαχειριστείτε ένα ανταγωνιστικό παιχνίδι και όχι να συμμετέχετε σε ένα κοινωνικό γεγονός.
Πρέπει να είστε σοβαροί αλλά όχι να δώσετε την εντύπωση ότι θα χρησιμοποιήσετε "Gestapo" τακτικές, με αχρείαστες και μη αναγκαίες προειδοποιήσεις.
Το σημαντικότερο είναι να καταλάβει κάθε δύστροπος εκ φύσεως προπονητής, ότι "εάν δεν τα βάλεις μαζί μου, δεν θα τα βάλω μαζί σου".
Πιο πολιτικά ορθό βέβαια αυτό σημαίνει καθιέρωση ειρηνικής συνύπαρξης.
Μην κάνετε το λάθος να πιστέψετε ότι εάν αγνοήσετε την κακή συμπεριφορά θα λύσετε το πρόβλημα που δημιουργείται.
Η κύρια ως εκ τούτου απαίτησή σας, είναι η καλή αθλητική συμπεριφορά.
Στην περίπτωση που ο προπονητής διαφωνεί με αποφάσεις, μπορεί να επιλέξετε να τον ακούσετε.
Παρ’ όλα αυτά, μην επιτρέψετε να ισχυρίζονται ανόητες καταγγελίες ή να επαναλαμβάνουν το ίδιο επιχείρημα ξανά και ξανά.
Κάποιοι από τους διαιτητές και αντίθετα με την κοινή πρακτική, ίσως επιλέξουν να μην τιμωρήσουν τον δύστροπο προπονητή εκτός εάν είναι απαραίτητο.
Η επιλογή αυτή εξαρτάται και από τους συνεργάτες διαιτητές, οι οποίοι θα πρέπει να είστε βέβαιοι ότι μοιράζονται τις ευθύνες διαχείρισης του αγώνα και είναι υποστηρικτικοί.
Τίποτα από όσα γράφτηκαν παραπάνω είναι παρότρυνση.
Και όλα μπορεί κάποιος να τα ενστερνισθεί με λογική και όχι με υποχρέωση.
Σίγουρα όμως θα πρέπει να γνωρίζει ότι υπάρχουν πολλές περιπτώσεις που η απομάκρυνσή μας και η επιλογή μας να μείνουμε έξω από αντιπαραθέσεις, είναι πιθανόν ο λόγος που αρκετοί από εμάς χάνουμε τον έλεγχο του αγώνα και αποφασίζει η τύχη πλέον για εμάς.