H “Tower Philosophy” δηλώνει, στην ουσία της, την ρεαλιστική προσέγγιση που πρέπει να έχει ένα διαιτητής σε κάθε αγώνα.
Συγκεκριμένα:
"Εάν οι αθλητές αδικούνται με αθέμιτο τρόπο λόγω παραβίασης των κανόνων, τότε αυτός που δεν συμμορφώνεται πρέπει να τιμωρηθεί.
Εάν όμως δεν έχει σημειωθεί αισθητή επίδραση στην εξέλιξη και την πρόοδο του αγώνα, τότε δεν θα έπρεπε να σταματήσει ο αγώνας και η ενέργεια πρέπει να αγνοηθεί.”
Ο διαιτητής οφείλει να καθορίζει πότε μια επαφή είναι τυχαία.
Η ποιότητα ενός αγώνα μπάσκετ δεν θα είναι ποτέ καλύτερη από το επίπεδο διαιτησίας του.
Δυστυχώς, όσοι στερούνται την κατανόηση της αρχής του μειονεκτήματος/πλεονεκτήματος, βασίζονται ακριβώς σ’ αυτό για να μη πραγματοποιήσουν ένα σφύριγμα.
Χάνουν την “πραγματικότητα”, την “ουσία”, το “πνεύμα” και την “πρόθεση” της φιλοσοφίας, που είναι η βάση για ορθή και συνεκτική κρίση και η οποία χρησιμοποιείται μεν για να αποφασίσει ο διαιτητής call ή no call, αλλά ποτέ για να αγνοήσει μια προφανή παράβαση.
Συγκεκριμένα:
"Εάν οι αθλητές αδικούνται με αθέμιτο τρόπο λόγω παραβίασης των κανόνων, τότε αυτός που δεν συμμορφώνεται πρέπει να τιμωρηθεί.
Εάν όμως δεν έχει σημειωθεί αισθητή επίδραση στην εξέλιξη και την πρόοδο του αγώνα, τότε δεν θα έπρεπε να σταματήσει ο αγώνας και η ενέργεια πρέπει να αγνοηθεί.”
Ο διαιτητής οφείλει να καθορίζει πότε μια επαφή είναι τυχαία.
Παράδειγμα:
Οι φίλαθλοι φωνάζουν για ένα “over the back foul” στον Β1 όταν την ίδια στιγμή η μπάλλα βγαίνει εκτός ορίων.
Ρεαλιστικά και πρακτικά όμως δεν υπήρξε καμμιά παράβαση.
Προφανώς αυτή η φιλοσοφία προϋποθέτει ότι οι διαιτητές έχουν μια πλήρη κατανόηση και αντίληψη του παιχνιδιού.
Προφανώς αυτή η φιλοσοφία προϋποθέτει ότι οι διαιτητές έχουν μια πλήρη κατανόηση και αντίληψη του παιχνιδιού.
Αυτός είναι και ο λόγος που η επιλογή των διαιτητών πλέον γίνεται με βάση την basketball νοημοσύνη που διαθέτουν και σίγουρα την κατανόηση της διάθεσης και του κλίματος που σήμερα επικρατούν στο άθλημα.
Η ποιότητα ενός αγώνα μπάσκετ δεν θα είναι ποτέ καλύτερη από το επίπεδο διαιτησίας του.
Δυστυχώς, όσοι στερούνται την κατανόηση της αρχής του μειονεκτήματος/πλεονεκτήματος, βασίζονται ακριβώς σ’ αυτό για να μη πραγματοποιήσουν ένα σφύριγμα.
Χάνουν την “πραγματικότητα”, την “ουσία”, το “πνεύμα” και την “πρόθεση” της φιλοσοφίας, που είναι η βάση για ορθή και συνεκτική κρίση και η οποία χρησιμοποιείται μεν για να αποφασίσει ο διαιτητής call ή no call, αλλά ποτέ για να αγνοήσει μια προφανή παράβαση.