Σύνδεσμοι Διαιτητών. Τα “κύτταρα”

Ο Κόσμος των Ελλήνων Διαιτητών

Οι Σύνδεσμοι των διαιτητών της χώρας μας είναι τα κύτταρα της διαιτησίας του μπάσκετ.

Οι διαιτητές που ασχολούνται με τους συνδέσμους, εκλεγόμενοι από το σώμα, αξίζουν κάθε σεβασμό.
Το έργο που προσφέρουν οικειοθελώς, με προσωπική και σε αρκετές περιπτώσεις, οικονομική επιβάρυνση, είναι ή θα έπρεπε να είναι ανεκτίμητο.

Είτε ο σύνδεσμος αποτελείται από 10 μέλη, είτε από 300 μέλη, υπάρχουν συγκεκριμένα πράγματα που οφείλουν να κάνουν για να “προστατέψουν” τα μέλη και τον οργανισμό με ευθύνη, εξασφαλίζοντας ένα κατάλληλο περιβάλλον, στο οποίο θα βελτιώνονται συνεχώς, βοηθώντας το μέλλον του συνδέσμου.

Υπάρχουν λοιπόν κάποια θέματα που πρωτίστως θα έπρεπε να συμβαίνουν σε κάθε σύνδεσμο για να λειτουργεί σωστά.
Αισιοδοξούμε να τα απαριθμήσουμε.
Εάν δεν συμβαίνουν στον σύνδεσμό σας, ίσως είναι η ώρα που οφείλετε να εμπλακείτε βοηθώντας περισσότερο στην κατάλληλη κατεύθυνση.

Ασφάλιση

Ξέρω, άρχισα με τα δύσκολα. Δεν θα έπρεπε όμως;
Η πιο απλή ασφάλιση είναι ο χώρος που συγκεντρώνονται οι διαιτητές του συνδέσμου.
Ακόμη και ο ενοικιαζόμενος χώρος θα έπρεπε να φέρει την κατάλληλη ασφάλιση αστικής ευθύνης. 

Δεν είναι “ψιλά γράμματα”. 
Είναι μια σοφή απόφαση.
Η πιθανή σκέψη που μπορεί να έρθει στο μυαλό σας – η ασφάλιση των διαιτητών μελών – είναι ένα θέμα που θα έπρεπε να απασχολεί την κεντρική διοίκηση της διαιτησίας και όχι τα μέλη συνδέσμους.

Εκπαίδευση

Μια από τις κύριες υποχρεώσεις ενός συνδέσμου είναι η διασφάλιση ότι τα μέλη του είναι επαρκώς εκπαιδευμένα.
Οι καλύτεροι σύνδεσμοι εξασφαλίζουν την δυνατότητα εκπαίδευσης, δίνοντας την ευκαιρία στα μέλη να επεκτείνουν τις γνώσεις τους, όχι μόνον στους κανονισμούς παιδιάς και την μηχανική διαιτησίας, αλλά και στην φιλοσοφία του αθλήματος.
Εκπαίδευση η οποία πρέπει να έχει "ρυθμό", ουσία και προγραμματισμό, από καθηγητές διαιτησίας, διεθνείς αλλά και έμπειρους διαιτητές της υψηλότερης κατηγορίας.
Επιβάλλεται η πρόσκληση για συζήτηση, σε σχέση με την φιλοσοφία του αθλήματος, έγκυρων και καθιερωμένων προπονητών.

Εσωτερικός κανονισμός
Επιβάλλεται να υπάρχει. 
Και επιβάλλεται να εφαρμόζεται.
Οι “καλά γραμμένοι” εσωτερικοί κανονισμοί θα έπρεπε να υπηρετούν το καταστατικό και κυρίως όσα πιθανόν δεν προβλέπει.
Αποτελεί την βάση για κάθε ενέργεια του συνδέσμου και βοηθά στην προστασία του.
Προβλέπει τον επαρκή έλεγχο, την εκπαίδευση, την αξιολόγηση και τον τρόπο χειρισμού κάθε πειθαρχικής παράβασης.
Αποσκοπεί τέλος να λειτουργήσει, διασφαλίζοντας την δημιουργία του καλύτερου δυνατού αρχείου εξέλιξης και προόδου κάθε μέλους του συνδέσμου.

Σχολές νέων διαιτητών. Προγραμματισμός
Οι περισσότεροι από εμάς θα θέλαμε να διαιτητεύουμε έως τα βαθιά μας γεράματα.
Όχι μόνον δεν είναι εφικτό, αλλά και πολλοί διαιτητές δύσκολα φτάνουν να σταματήσουν λόγω ηλικίας. 

Αρκετοί σταματούν νωρίς.
Η ανάγκη για νέους διαιτητές πάντα θα υπάρχει. 

Και εάν δεν γίνεται με τον σωστό προγραμματισμό, τότε ή θα έχουμε λίγους διαιτητές και δεν θα εξυπηρετούμε τα πρωταθλήματα ή θα έχουμε περισσότερους από όσους χρειαζόμαστε αλλά δεν θα παίζουν.

Μη ενεργοί
Εξ ίσου σημαντικό με τις σχολές νέων διαιτητών, είναι η διασφάλιση ότι οι προσπάθειες του συνδέσμου επαρκούν ώστε να διατηρήσει τους μη ενεργούς διαιτητές του.
Η αναγνώρισή και η βράβευσή τους είναι απλώς ένα συστατικό του μίγματος.
Τίποτα δεν είναι χειρότερο – κατά την προσωπική μας άποψη – για το ηθικό οποιουδήποτε συνδέσμου από το να αφήνουμε να απομακρύνονται από αυτόν τα “good old guys”.
Είναι η ιστορία τους και η ιστορία της διαιτησίας.

Καθοδήγηση
Ένα καλό σύστημα "mentoring" βοηθά τους νέους διαιτητές στα πρώτα τους χρόνια, τότε δηλαδή που οι δυσκολίες πολλές φορές είναι ανυπέρβλητες και μειώνει τις πιθανότητες της αποχώρησής τους από την διαιτησία.
Το πρόγραμμα καθοδήγησης πρέπει να διευκρινιστεί γραπτώς, περιγράφοντας τα καθήκοντα και της ευθύνες του “Μέντορα”.

Επικοινωνία
Η σιωπή έχει πεθάνει προ ετών.
“No Comment” δεν μπορεί να υφίσταται πλέον ως απάντηση. Και χρειάζεται αναθεώρηση.
Όταν ένα μέλος του συνδέσμου δέχεται επίθεση από μέσα ενημέρωσης, τότε ο σύνδεσμος οφείλει να έχει τον κατάλληλο μηχανισμό ώστε να αξιολογήσει την κατάσταση και να διατυπώσει κατάλληλη απάντηση.

Έλεγχος
Το διοικητικό συμβούλιο θα έπρεπε να “επιμένει” σε ετήσιο έλεγχό του.
Δεν είναι θέμα εμπιστοσύνης.

Είναι θέμα προστασίας του Συνδέσμου με μια απλή και τυποποιημένη λειτουργική διαδικασία.

Χρησιμοποίηση Τεχνολογίας
Το μέλλον είναι χθες.
Τα εργαλεία υπάρχουν και είναι πολλά. 

Το video διευκολύνει την εκπαίδευση. 

Η ιστοσελίδα διευκολύνει την επικοινωνία μεταξύ των μελών και εάν χρησιμοποιηθεί κατάλληλα είναι εργαλείο προσέλκυσης νέων διαιτητών.

[Εδώ πρέπει να αναφερθούμε στην ιστοσελίδα του ΣΕΔΚΑ.
Είναι κατά την άποψή μας το πρότυπο ιστοσελίδας ενός συνδέσμου.
Εύχρηστο μενού για κάθε επισκέπτη που θέλει να μάθει για τον Σύνδεσμο της Αθήνας, αλλά και ένα "κλειστό" μενού για τα μέλη, που εκτός των άλλων περιλαμβάνει tests ερωτήσεων κανονισμών, video tests και ένα forum στο οποίο συμμετέχουν οι διαιτητές αναπτύσσοντας συζητήσεις για διάφορα θέματα που τους απασχολούν. 
Κάθε μέλος διαμορφώνει ένα προφίλ το οποίο έχει στοιχεία επικοινωνίας, μεγέθη ρούχων αλλά και οικονομικές υποχρεώσεις.]

Η χρήση τώρα των μέσων κοινωνικής δικτύωσης - groups, pages - είναι δυνατόν να διευκολύνει, αλλά σε καμμία περίπτωση να αντικαταστήσει την ύπαρξη της ιστοσελίδας.
Και βέβαια χρειάζεται συγκεκριμένη πολιτική και όροι για την παρουσία των μελών του συνδέσμου στο διαδίκτυο, το οποίο βέβαια είναι κυρίαρχο θέμα και ευθύνη της Ομοσπονδίας.

Σχεδιασμός
Ένας σύνδεσμος διαιτητών δεν ανησυχεί μόνον για τις σημερινές ευθύνες και δραστηριότητες.
Σκέφτεται ίσως περισσότερο το μέλλον.
Οφείλουμε να έχουμε σχεδιασμό διαδοχής και δημιουργούμε, μέσω των μελών του συνδέσμου, μελλοντικούς ρόλους ηγεσίας.
Διασφαλίζουμε την ροή της λειτουργίας ακόμη και εάν συμβούν αποχωρήσεις για οποιουσδήποτε λόγους.

Ως επίλογο θα ήθελα να επισημάνω ότι τα μέλη των συνδέσμων έχουν τον κυριότερο και πιο σπουδαίο ρόλο.
Οφείλουν να είναι κοντά και ενεργοί, να ρωτούν, να εμπλέκονται και να βοηθούν σε όποια αλλαγή αποφασίζεται. 
Η μη συμμετοχή τους στα "κοινά" του Συνδέσμου - μηνιαίες συγκεντρώσεις, εκπαίδευση, συνεστιάσεις κ.λπ. - δεν μπορεί μεν να θεωρηθεί "πειθαρχικό παράπτωμα", αλλά ίσως είναι είτε η σοβαρότερη παράλειψή τους ως διαιτητές, είτε ο μόνος τρόπος που έχουν για να αναδείξουν τα μέλη την πιθανή δυσαρέσκειά τους. 


Τέλος, να επιμείνω στο ότι όλα τα παραπάνω είναι ένα απλό ενημερωτικό σημείωμα και δεν θα μπορούσε ποτέ οτιδήποτε να θεωρηθεί νομικά ισχυρό.
Η αγάπη μας για την διαιτησία, μας οδηγεί – μερικές φορές – να υποστηρίζουμε το απίθανο να συμβεί.
Αλλά πόσο δύσκολο είναι;