Το ιστολόγιο λειτουργεί στο περιβάλλον του Google Blogger και ο Blogger χρησιμοποιεί cookies για την παροχή των υπηρεσιών, την ανάλυση της επισκεψιμότητας και τη βελτιστοποίηση της εμπειρίας του χρήστη. Με την περιήγηση στο ιστολόγιο αποδέχεστε τη χρήση των cookies.

Τρίτη 8 Δεκεμβρίου 2020

Νίκησε τις αρνητικές συμπεριφορές (1)

        Ο Κόσμος των Ελλήνων Διαιτητών


Οι διαιτητές έρχονται πρόσωπο με πρόσωπο με μεγάλη αρνητικότητα.
Την δική τους, αυτή των άλλων διαιτητών, των προπονητών και των παικτών.
Υπάρχουν διάφοροι τρόποι για να ξεπεράσει κάποιος τις αρνητικές στάσεις.


Μια κατάσταση αρνητικότητας συμβαίνει, όταν ένα συγκεκριμένο πρόσφατο περιστατικό προκαλεί ένα διαιτητή να υιοθετήσει αρνητική στάση απέναντι σε έναν άλλο διαιτητή.

Φαντάσου μια ομάδα διαιτητών στα αποδυτήρια στο ημίχρονο. 

Ο ένας διαιτητής απευθυνόμενος σε έναν άλλον λέει: 

"Το σφύριγμα που έκανες μπροστά στα μάτια μου και εκτός περιοχής ευθύνης σου, ήταν απαράδεκτο…"
Η φυσική αντίδραση σε μια τέτοια κριτική είναι: 

"Εάν υπήρχε μια παράβαση εκεί και δεν την σφύριξες, τότε το λάθος το έκανες εσύ και όχι εγώ…"
Αυτό είναι ένα κλασσικό παράδειγμα ανταλλαγής ευθυνών. 

Αντιθέτως, εάν ο διαιτητής απαντούσε: 

"Έχεις δίκιο. Έπρεπε να είχαμε αντιμετωπίσει την συγκεκριμένη φάση καλύτερα και ίσως διαφορετικά…"

Θα είχε δημιουργήσει μια win-win κατάσταση και πιθανόν ο διαιτητής να είχε λάβει μια συμβουλή για αυτοβελτίωση. 

Εάν μάλιστα κατόρθωνε η συζήτηση αυτή να εμπλέξει και τον τρίτο διαιτητή θα μπορούσε να επεκταθεί σε μια ευκαιρία μάθησης: 
"Πώς νομίζετε ότι πρέπει να ενεργήσουμε όταν συμβεί πάλι; Τι μπορούμε να κάνουμε για να μην ξανασυμβεί;"

Μερικές φορές πάλι, το πρόβλημα είναι μια κατάσταση χρόνιας απελπισίας: 
"Μισώ να διαιτητεύω αγώνες στο συγκεκριμένο γήπεδο, επειδή ο προπονητής φωνάζει συνεχώς για τα φάουλ. Δεν τον αντέχω…"
Προφανώς ο διαιτητής μπαίνει στο παιχνίδι με ένα αίσθημα φόβου, μια αρνητική στάση που επιδεινώνει πιθανότατα το πρόβλημα με τον προπονητή. 
Εδώ χρειάζεται βοήθεια από τους συναδέλφους διαιτητές πριν τον αγώνα, καθόλου επίκριση και καμία προσπάθεια αντιμετώπισης του προπονητή με τα εργαλεία που διαθέτει ο διαιτητής εξ αρχής. 
Ο δυσαρεστημένος διαιτητής μπορεί να διαπιστώσει ότι η ακραία αντιμετώπιση δεν θα λειτουργήσει και θα εμπνευστεί να πειραματιστεί μέχρι να βρεθεί μια λύση. 
Εάν μη τι άλλο θα αντικαταστήσει την ανησυχία με αναμονή και ελπίδα. Και με πιο προσεκτική διαιτησία.

Μερικές φορές ένα κτύπημα στην πλάτη λύνει όλα τα προβλήματα. 
Το κλειδί βέβαια είναι να γίνεται οτιδήποτε χωρίς να διακινδυνεύσουμε αμηχανία μπροστά σε θεατές, προπονητές και παίκτες. 
Αντιμετωπίζουμε
 την κατάσταση και όχι το πρόσωπο.