Ο Κόσμος των Ελλήνων Διαιτητών
Υπάρχουν εξαιρετικά καλοί, αλλά και άλλοι που θα δοκιμάσουν την υπομονή μας, ακόμη και την ικανότητά μας ως διαιτητές, λόγω της συμπεριφοράς τους.
Πιθανότατα έχει τύχει να "συνεργαστείτε" με κάποιον από αυτούς, κατά την διάρκεια της σταδιοδρομίας σας.
Και βέβαια ας ελπίσουμε ότι δεν βλέπετε έναν τέτοιο στον καθρέφτη σας.
Στην διαιτησία δεν μπορείς να επιλέγεις με ποιον θα συνεργαστείς.
Οπότε θα πρέπει να το αντιμετωπίσεις.
Έχεις τα πάντα τακτοποιημένα, το παντελόνι άψογο, η μπλούζα τέλεια και τα παπούτσια γυαλίζουν.
Στα αποδυτήρια, ελέγχεις για άλλη μια φορά ό,τι έχεις την δυνατότητα να ελέγξεις.
Και ξαφνικά ανοίγει η πόρτα και σηκώνεται ένα σύννεφο σκόνης... Ο συνάδελφος συστήνεται και προσπαθεί να χαιρετήσει με ένα χέρι γεμάτο μουστάρδα. Τα μαλλιά του είναι ένα χάος και το βρώμικο t-shirt με τα λυμένα παπούτσια τα έχεις δει σε πολλούς μιας τελευταίας συναυλίας που είχες παρακολουθήσει πριν 5 χρόνια των Guns N’ Roses.
Είναι προφανές ότι έχει δώσει απολύτως μηδενική προσοχή στην απεριποίητη (sic) εμφάνισή του και αντιλαμβάνεσαι γρήγορα ότι επιπλέον δεν τον νοιάζει καθόλου.
Ανοίγει την τσάντα του και η έκπληξή σου από την συνέχεια που επιμελώς διατηρείται στο παντελόνι της στολής και στην μπλούζα είναι μεγάλη...
H αντιμετώπιση:
Είναι ανθρώπινο να ντρεπόμαστε για την συνεργασία μας μαζί του και λογικό να ντρεπόμαστε για λογαριασμό του.
Μέρος του να είσαι επιτυχημένος διαιτητής, σημαίνει να νοιώθεις υπερήφανος για την εμφάνισή σου.
Το να είσαι καλός συνεργάτης όμως, μπορεί να σημαίνει ότι έχεις την δυνατότητα να μιλάς άνετα στα αποδυτήρια πριν το παιχνίδι.
Δυστυχώς το να πρέπει να πάρουμε τον λόγο για μια τέτοια περίπτωση μπορεί να είναι μια αρνητική πρώτη εντύπωση για όλη την ομάδα.
Ο πρωταρχικός μας όμως στόχος είναι και πάντοτε θα παραμένει, να κερδίσουμε το minimum του σεβασμού που δικαιούμαστε λόγω της άψογης εμφάνισής μας.
Ο Γκρινιάρης
"Είναι δυνατόν να τον ορίζουν σε τόσο δύσκολο παιχνίδι; Δεν μπορώ να το πιστέψω… Υποθέτω ότι πρέπει να αρχίσω το γλύψιμο. Όλα είναι πολιτική."
Ο πάντα παραπονούμενος, έχει δώσει το στίγμα της εμφάνισής του στο γήπεδο.
Μερικοί άνθρωποι βλέπουν το ποτήρι μισογεμάτο, μερικοί το βλέπουν ως μισοάδειο. Αυτός το βλέπει έτσι κι αλλιώς με θυμό.
Μπορεί όλα να είναι όλα μια χαρά, αλλά αυτός στην μιζέρια του: "Δεν ξέρω για εσάς, αλλά εγώ δεν τον αντέχω τον προπονητή. Θα του κόψω τον βήχα απ’ την αρχή."
Και βέβαια δεν εξαιρεί ούτε τους συνεργάτες του από την μιζέρια του αυτή: "Τι θέλετε και χάνετε το χρόνο σας στις συγκεντρώσεις του συνδέσμου. Έτσι κι αλλιώς δεν μαθαίνετε και τίποτα από αυτούς τους άσχετους."
Από την αρχή μέχρι το τέλος θα έχει μια αρνητική στάση και για κάθε λάθος πάντοτε φταίει κάποιος άλλος εκτός από τον ίδιο.
Η αντιμετώπιση:
"Σκοτώστε" τον με την ευγένειά σας.
Για κάθε θυμωμένο και αρνητικό του σχόλιο, απαντήστε με κάτι θετικό.
Μην πέσεις στο επίπεδό του. Θα του δώσεις εφόδια.
Τίποτα δεν μπορεί να σε φθείρει πιο γρήγορα από κάποιον που έχει μάθει να είναι αρνητικός 24 ώρες το 24ωρο, 7 ημέρες την εβδομάδα.
Η επίσημη σταδιοδρομία του διαιτητή είναι πολύ σύντομη για να ασχολείσαι με τις τρέλλες καθενός.
Ρώτησέ τον γιατί συνεχίζει στην διαιτησία.
Εάν όλα είναι τόσο απαίσια, άσχημα και λάθος, ρώτησέ τον γιατί ανέχεται να "υπηρετεί" κάτι που τον κάνει δυστυχισμένο.
Ίσως τελικά, ακούσεις κάτι θετικό να βγαίνει από το στόμα του.
Ίσως τελικά, ακούσεις κάτι θετικό να βγαίνει από το στόμα του.
Συνεχίζεται...