Η διαχωριστική γραμμή που αναγνωρίζουμε, σεβόμαστε και νομιμοποιούμε, είναι η γραμμή του περιεχομένου, η γραμμή του ύφους και του ήθους της εκφερόμενης άποψης ή της μεταδιδόμενης πληροφορίας.
Δεν είμαστε δημοσιογράφοι και δεν υπάρχει επίσης ποτέ περίπτωση να δεχθούμε να δημιουργήσουμε ένα "βόρβορο" δάνειο, ενδεικτικό των χειρότερων "δημοσιογραφικών" ενστίκτων και της ελεεινότερης "δημοσιογραφικής" αισθητικής, που στην καλυτερή τους εκδοχή, δεν είναι τίποτε άλλο παρά ένα λυσασμένο κυνήγι κρυμμένων σκελετών στην ντουλάπα του καθενός.
Θα προσωρήσουμε με αυτό και σημειώστε το:
"…Η εποχή μας συνηγορεί στην ανάλυση του Μπρεχτ, ότι για να ειπωθεί η αλήθεια πρέπει να υπερνικηθούν 5 δυσκολίες:
- Πρέπει κανείς να διαθέτει το θάρρος να γράφει την αλήθεια παρόλο που την καταπνίγουν.
- Να διαθέτει την οξυδέρκεια να την εντοπίσει παρόλο που τη σκεπάζουν.
- Να διαθέτει την τέχνη να την κάνει ένα εύχρηστο «όπλο».
- Να διαθέτει την ευθυκρισία να την απευθύνει σε εκείνους που στα χέρια τους η αλήθεια θ’ αποκτήσει δύναμη.
- Να διαθέτει την ευφυΐα να τη διαδώσει ανάμεσά τους."
Και για να μιλήσουμε και στην δική σου γλώσσα "ΗλιθιοΠανηλίθιε", μήπως καταλάβεις:
- Να διαθέτει την τέχνη να την κάνει ένα εύχρηστο «όπλο».
- Να διαθέτει την ευθυκρισία να την απευθύνει σε εκείνους που στα χέρια τους η αλήθεια θ’ αποκτήσει δύναμη.
- Να διαθέτει την ευφυΐα να τη διαδώσει ανάμεσά τους."
Και για να μιλήσουμε και στην δική σου γλώσσα "ΗλιθιοΠανηλίθιε", μήπως καταλάβεις:
Βράσε στο ζουμί σου...