Ο Κόσμος των Ελλήνων Διαιτητών
Υπάρχουν εξαιρετικά καλοί, αλλά και άλλοι που θα δοκιμάσουν την υπομονή μας, ακόμη και την ικανότητά μας ως διαιτητές, λόγω της συμπεριφοράς τους.
Πιθανότατα έχει τύχει να "συνεργαστείτε" με κάποιον από αυτούς, κατά την διάρκεια της σταδιοδρομίας σας.
Και βέβαια ας ελπίσουμε ότι δεν βλέπετε έναν τέτοιο στον καθρέφτη σας.
Στην διαιτησία δεν μπορείς να επιλέγεις με ποιον θα συνεργαστείς.
Οπότε θα πρέπει να το αντιμετωπίσεις.
Μπορείτε να διαβάσετε τα προηγούμενα άρθρα της σειράς αυτής πατώντας στα link των τίτλων:
Με ποιους παίζω; (1)Με ποιους παίζω; (2)
Με ποιους παίζω; (3)
Αυτός ο τύπος διαιτητή αναφέρεται συνεχώς για την σπουδαία του εμπειρία ως διαιτητής και για το υψηλό επίπεδό του ως επαγγελματίας στην εργασία του εκτός διαιτησίας.
Συνήθως αναφέρεται με παραδείγματα προσωπικά για καταστάσεις και φάσεις αγώνων και πάντοτε υπενθυμίζει τις καλές του σχέσεις με όλους.
Πιστεύει ότι το επίπεδο αγώνων που έχει διαιτητεύσει, από μόνο του ως γεγονός, αναγκάζει τους συναδέλφους του διαιτητές να τον σέβονται και πάντοτε επισημαίνει ότι λόγω της εμπειρίας του αυτής, ο τρόπος με τον οποίο αποφασίζει και χειρίζεται τις καταστάσεις είναι ο καλύτερος.
Η αντιμετώπιση
Βάλτε τον από την αρχή στην θέση του.
Σταθείτε απέναντί του με σεβασμό και αφήστε τον να ξέρει ότι αυτό που είναι σημαντικό, είναι το πώς θα γίνει οτιδήποτε στο επίπεδό μας με την κατάλληλη μηχανική και φιλοσοφία.
Θυμάστε την εποχή που η βενζίνη είχε 80 δραχμές το λίτρο;
Θυμάστε που οι αγώνες διαρκούσαν 1 ώρα και 15 λεπτά και υπήρχε ο κανονισμός της 1+1 βολής;
Θυμάστε που η επίθεση διαρκούσε 30 δευτερόλεπτα και έπρεπε να περάσεις στον χώρο της επίθεσης σε 10;
Ακριβώς...
Είναι ο τύπος του διαιτητή που θα σου θυμίζει τις "παλιές καλές ημέρες" ξανά και ξανά. Και ξανά...
Και δεν αρκείται μόνο στις ιστορίες παρελθόντος, αλλά συνεχίζει με ξεπερασμένες πρακτικές μηχανικής και φιλοσοφίας διαιτητικής.
Δεν έχει ανάγκη τα εγχειρίδια κανονισμών και πάντοτε θεωρεί ότι ο καλός διαιτητής δεν τους χρειάζεται… Και δεν συζητάμε για την φυσική κατάσταση. Αρκούν τα guts.
Η αγαπημένη του ερώτηση; "Πότε άλλαξε αυτός ο κανονισμός;"
Η αντιμετώπιση
Είναι απλό.
Μην κάνετε το λάθος να του επιτρέψετε να μιλήσει για τα παλιά ακόμη μία φορά.
Εάν δεν σταματά, γυρίστε την συζήτηση στο παιχνίδι και κατευθύνετέ την σε καταστάσεις που πιθανόν χρειαστεί να αντιμετωπίσετε ή στις καταστάσεις που ήδη έχουν συμβεί.
Και δεν αρκείται μόνο στις ιστορίες παρελθόντος, αλλά συνεχίζει με ξεπερασμένες πρακτικές μηχανικής και φιλοσοφίας διαιτητικής.
Δεν έχει ανάγκη τα εγχειρίδια κανονισμών και πάντοτε θεωρεί ότι ο καλός διαιτητής δεν τους χρειάζεται… Και δεν συζητάμε για την φυσική κατάσταση. Αρκούν τα guts.
Η αγαπημένη του ερώτηση; "Πότε άλλαξε αυτός ο κανονισμός;"
Η αντιμετώπιση
Είναι απλό.
Μην κάνετε το λάθος να του επιτρέψετε να μιλήσει για τα παλιά ακόμη μία φορά.
Εάν δεν σταματά, γυρίστε την συζήτηση στο παιχνίδι και κατευθύνετέ την σε καταστάσεις που πιθανόν χρειαστεί να αντιμετωπίσετε ή στις καταστάσεις που ήδη έχουν συμβεί.
Υπήρχαν, υπάρχουν και ευχόμαστε να σταματήσει αυτό το είδος να διαιωνίζεται.
Είναι αυτός ο διαιτητής που, ενώ παρακολουθείτε την προθέρμανση των ομάδων, δεν μπορείτε να μην παρατηρήσετε και την δική του που θα έκανε κάθε εκπαιδευτή γιόγκα υπερήφανο.
Είναι ο ίδιος που συνεχίζει την θεατρική του παράσταση και κατά την διάρκεια του αγώνα.
Δώστε σ’ αυτόν τον διαιτητή μια κόκκινη μύτη, ένα ζευγάρι 2-3 νούμερα μεγαλύτερα παπούτσια και θα έχετε έναν κλόουν μπροστά σας.
Η συνεργασία μαζί του μπορεί να ξεκινήσει κωμικά και ανάλαφρα, αλλά μπορεί γρήγορα να γίνει ανυπόφορη.
Το χειρότερο είναι ότι συνήθως έχει μια φήμη, η οποία επιβεβαιώνεται με το γέλιο των θεατών, την ανοχή των προπονητών και το κούνημα του κεφαλιού των συναδέλφων του.
Η αντιμετώπιση
Το καλύτερο που έχεις να κάνεις είναι να επικεντρωθείς στο παιχνίδι και βέβαια μην αλλάξεις τον τρόπο που διαιτητεύεις επειδή συνεργάζεσαι με έναν ερασιτέχνη κωμικό.
Συνεχίζεται...