LUCIFER | Το τρόπαιο του διαδικτυακού Βλάκα

Ο Κόσμος των Ελλήνων Διαιτητών

Πριν από 4.000 χρόνια αποφάσισα να τα κάνω όλα διαφορετικά.
Παρέμεινα ο ίδιος…👿

3.000 χρόνια μετά αποφάσισα να τα κάνω όλα ίδια.
Και άλλαξα. 👿
Μπερδεύτηκα όμως και άφησα να με οδηγήσει η συνήθεια.
Δεν έκανα τίποτα.
Έτσι λειτουργώ έως και σήμερα. Ακίνητα…👿

Σήμερα όμως είναι μεγάλη ημέρα. ✊
Ξύπνησα και είπα να αναλάβω δράση. Θα είμαι κι εγώ εκεί…👿

Βρήκα μια κενή "επιθυμία" για νόημα.
Την πήρα στα χέρια μου κι άρχισα να τη σπάω.
Δεξιά έπεσε το "επι", αριστερά το "θυμια". 

Στη μέση ο ίδιος. 👿

Τα πάτησα και τα δύο με το παπούτσι.

Στη σόλα είχε κολλήσει η "οξεία" και με πονούσε. 

Πάτησα με δύναμη το πόδι μου να ξεκολλήσει και αντί να ξεκολλήσει, η "οξεία" κόλλησε και καρφώθηκε στην πατούσα μου.
Ο πόνος ήταν οξύς. Δάκρυσα.👿
Αντιλαμβανόμενος πως κάποιοι με παρακολουθούν, γυρνάω το βλέμμα μου καταπάνω τους. 

Τους κοιτάζω επίμονα. Δεν σταματώ. 

Μέχρι που ουρλιάζω. 👿

Μετά γελώ. Γελάνε κι αυτοί. Δεν υπάρχει λόγος να φοβόσαστε. Δεν υπάρχω στα αλήθεια. 👿
Όπως άλλωστε κι εσείς.👈

Και κάπως έτσι θα περάσει η ώρα και θα έρθει η στιγμή να ψηφίσουν… 👻
Η διοίκηση μαθαίνω, έχει φροντίσει να μοιράσει χαρταετούς.
Πετώντας χαρταετό για όποια συμφωνία, ώστε ταυτόχρονα να τιμηθεί έτσι συμβολικά, ο παλιός τρόπος που ορίζουν τα περισσότερα κιτάπια των καταστατικών. 
Τουλάχιστον κάποια στιγμή θα έχω να το λέω: 
"Συμμετείχα κι εγώ στην παιδική χαρά. Απλώς δεν έπαιξα με τ' άλλα παιδάκια."

Δίδαγμα:
Όταν κάποιος σου γλείφει το αυτί, εσύ πρέπει να προσπαθήσεις να γλύψεις το άλλο μόνος σου… 

Μόνο έτσι θα μπορέσεις να διεκδικήσεις το τρόπαιο του διαδικτυακού Βλάκα από τους ψηφιακά αναλφάβητους.👈

LUCIFER 👿

Some situations are a case of the blind leading the deaf

_Όλες οι ιστορίες του LUCIFER είναι μυθοπλασίες και τα πρόσωπα φανταστικά_