Η ειλικρίνεια ξεκινά από τον εαυτό σου (2)

  Ο Κόσμος των Ελλήνων Διαιτητών

Πολύ συχνά οι διαιτητές του μπάσκετ, προσπαθούν να αφήσουν την εντύπωση ότι κάθε παιχνίδι που διαιτητεύουν τελειώνει καλά, χωρίς λάθη από τους ίδιους ή τους συναδέλφους τους.
Απλώς δεν είναι αλήθεια.

 

Πώς όμως η ειλικρίνεια θα γίνει αναπόσπαστο κομμάτι μας;
Όπως σχεδόν τα πάντα: Με την εφαρμογή της στην πράξη.

Θα πρέπει να περιλαμβάνει μια διεξοδική συζήτηση πριν το παιχνίδι αλλά και μετά, με οτιδήποτε σχετικό με τις προσδοκίες, τις ικανότητες και την εμπειρία της ομάδας των διαιτητών.
Η ειλικρίνεια μεταξύ της ομάδας αρχίζει με τον καθορισμό των ορίων συζήτησης.
Η ομάδα δηλαδή, πρέπει να καθορίσει πότε θα πραγματοποιηθούν οι συζητήσεις, πριν αλλά και μετά το παιχνίδι.

Οι pregame συζητήσεις δεν χρειάζεται να περιορίζονται στα αποδυτήρια.
Τα emails, οι τηλεφωνικές κλήσεις και οι συζητήσεις στο δρόμο για το παιχνίδι, είναι όλες κατάλληλες "φόρμες" επικοινωνίας για την προετοιμασία, με θέματα που περιλαμβάνουν τους κανονισμούς, την μηχανική και τις τάσεις των μελών της ομάδας των διαιτητών.

Εάν τα μέλη του πληρώματος των διαιτητών είναι ειλικρινή με τους συναδέλφους τους πριν το παιχνίδι, σχετικά με τα πλεονεκτήματά τους και τις αδυναμίες τους, το pregame μπορεί να προσαρμοστεί και να ταιριάζει σε ανάλογες "περιοχές".
Οι συνάδελφοί μας πρέπει να είναι ενημερωμένοι για οποιαδήποτε προβλήματά μας, είτε με τους κανονισμούς είτε ακόμη για την ψυχολογική μας διάθεση.
Κατά την διάρκεια του παιχνιδιού, η ειλικρίνεια μεταξύ των διαιτητών είναι μια πρόκληση και επειδή οι ευκαιρίες επικοινωνίας είναι περιορισμένες, εάν υπάρχουν πράγματα που πρέπει να συζητηθούν, αυτό θα γίνει συνοπτικά και πάλι περιορισμένα λόγω χρόνου, στην ανάπαυλα του ημιχρόνου, εάν χρειαστεί.

Στην προσπάθειά μας να συνεργαστούμε με ειλικρίνεια, η postgame στάση μας είναι ζωτικής σημασίας.
Μετά το τέλος του κάθε αγώνα, τα πληρώματα των διαιτητών τείνουν να πιστεύουν ότι έχουν κάνει μια ακόμη πολύ καλή διαιτησία. 

Είναι στην ανθρώπινη φύση μας να πιστεύουμε ότι σφυρίξαμε δίκαια και σωστά, ότι τις περισσότερες φορές είχαμε τις κατάλληλες θέσεις στο γήπεδο με τις σωστές γωνίες, ότι χρησιμοποιήσαμε κάθε μηχανική για να επικοινωνήσουμε σωστά τις αποφάσεις μας και τέλος ότι διαχειριστήκαμε ιδανικά την επικοινωνία μας.

Αυτό είναι λάθος.
Χρειαζόμαστε μια ισχυρή συζήτηση μετά το παιχνίδι με στόχο όλα όσα δεν κάναμε, σύμφωνα με τα πρότυπα που είχαμε θέσει πριν τον αγώνα.

Ο χρόνος βέβαια του postgame και το πόσο διεξοδικό θα είναι επηρεάζεται από πολλά: διαθεσιμότητα αποδυτηρίων, απόσταση ταξιδιού και σίγουρα τις προσωπικές μας δεσμεύσεις.
Ωστόσο πάντοτε θα έχουμε να διαθέσουμε 10 λεπτά.

Αλλά ίσως το σημαντικότερο που το πλήρωμα θα πρέπει να συμφωνήσει, είναι το πότε θα ολοκληρωθεί η περίοδος ειλικρίνειας που οφείλουμε ο ένας στον άλλον για το συγκεκριμένο παιχνίδι.
Και είναι πολύ σπουδαίο να υπάρχει ένα χρονικό όριο ως προς το πότε το postgame θα πρέπει να τελειώσει.
Είναι σημαντικό να σημειώσουμε ότι χρειάζεται εκτός από ειλικρίνεια και ευγένεια κατά την διάρκεια του postgame.
Και οπωσδήποτε ιδιωτικότητα. 

Οι ειλικρινείς συζητήσεις πριν και μετά το παιχνίδι ανήκουν μόνον στους διαιτητές.
Και πιστέψτε με. Ειλικρινά δεν είναι δύσκολο.