Το ιστολόγιο λειτουργεί στο περιβάλλον του Google Blogger και ο Blogger χρησιμοποιεί cookies για την παροχή των υπηρεσιών, την ανάλυση της επισκεψιμότητας και τη βελτιστοποίηση της εμπειρίας του χρήστη. Με την περιήγηση στο ιστολόγιο αποδέχεστε τη χρήση των cookies.

Τετάρτη 18 Νοεμβρίου 2020

Οι ψυχολογικές ιδιότητες ενός καλού διαιτητή (5)

   Ο Κόσμος των Ελλήνων Διαιτητών


Παρά το γεγονός ότι η διαιτησία απαιτεί ένα ορισμένο κομμάτι τεχνικών γνώσεων, χρειάζεται αναμφίβολα μια "τέχνη" για να εξελιχθεί κάποιος ως ένας εξαιρετικός διαιτητής.

Είναι η τέχνη που επιδεικνύεται από κάθε διαιτητή κατά την διάρκεια του παιχνιδιού και εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τις προσωπικές του ιδιότητες.
Σε αυτή την σειρά των αναρτήσεων θα περιγράψουμε αυτές τις ιδιότητες και θα αναφέρουμε τον τρόπο με τον οποίο μπορεί να σχετίζονται με συγκεκριμένες ψυχολογικές δεξιότητες, αλλά και τις τεχνικές που χρησιμοποιούνται για να αναπτυχθούν αυτές οι δεξιότητες.

4. ΕΛΕΓΧΟΣ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΩΝ
Ο ανταγωνιστικός αθλητισμός είναι συνήθως μια συναισθηματική υπόθεση.
Τα πάντα κινούνται γρήγορα και αλλάζουν συνεχώς.
Επιπλέον, δεδομένης της σημασίας που έχει ο αθλητισμός στην κοινωνία μας, τα συναισθήματα και η ένταση είναι υψηλού βαθμού, τόσο για τους αθλητές, όσο και για τους προπονητές και τους θεατές, ειδικά στις φάσεις λήξης των αγώνων.

Ένας διαιτητής επομένως, πρέπει να παραμείνει ήρεμος και συγκεντρωμένος ανεξάρτητα από το τι συμβαίνει, αν και δεν είναι απαραίτητα δυνατόν να ελέγξουμε τα συναισθήματά μας, χωρίς να επηρεαστούμε από την κατάσταση, όποια κι αν είναι.
Πρέπει όμως πάντοτε να έχουμε στο μυαλό μας ότι, ανεξάρτητα από το πόσο καλά κάνουμε την δουλειά μας ως διαιτητές, πάντα θα αφήνουμε το 50% των προπονητών, των παικτών και των θεατών δυσαρεστημένο.

Και όμως υπάρχουν διαιτητές που προσπαθούν να τα πάνε καλά με όλους.
Και μια τέτοια στάση είναι σπατάλη χρόνου αλλά ταυτόχρονα και επικίνδυνη.
Μια πτυχή του ελέγχου των συναισθημάτων μας δεν πρέπει να συμπεριλαμβάνει τον φόβο να κάνουμε λάθη ή να χάσουμε τον έλεγχο.
Οι διαιτητές πρέπει να κρατήσουμε τον αυτοέλεγχό μας ανά πάσα στιγμή, ειδικά όταν είμαστε υπό μεγάλη πίεση, όταν υπάρξουν τραυματισμοί, παραβάσεις αντιαθλητικών συμπεριφορών και ξεσπάσματα βίας.
Ο διαιτητής που διατηρεί την ψυχραιμία του και δεν χάνει τον αυτοέλεγχό του, καταφέρνει να διεκδικήσει τις ηγετικές ικανότητες που απαιτούνται και αποτρέπει να μετατραπούν τέτοιες καταστάσεις σε σοβαρά περιστατικά.
Όταν η ένταση αυξάνεται, οι χειρονομίες και οι κινήσεις μας πρέπει, στο μέτρο του δυνατού, να είναι αργές και συνειδητές.
Αν και είναι φυσιολογικό να υπάρχει κάποιο συναίσθημα, είναι πολύ σημαντικό να διατηρήσουμε τα συναισθήματά μας και τις ενέργειές μας υπό έλεγχο, ώστε να μην αποδυναμώσουμε την αποτελεσματικότητά μας ως διαιτητές.


Συνεχίζεται...