“Μερικές σεζόν πίσω, αισθανόμουν ότι ήμουν στα “πάνω” μου.
Ένιωθα μια προσωπική βελτίωση στα παιχνίδια μου, μια φυσική και γενικότερη αυτοπεποίθηση σε ό,τι και αν έκανα.
Έβλεπα επιπλέον βελτίωση στο προγραμματισμό μου.
Κατέληξα όμως να χάσω μισή σεζόν για τη γέννηση του γιου μου.
Δε θα το άλλαζα με τίποτα.
Παρόλα αυτά, όταν επέστρεψα για τα παιχνίδια της επόμενης σεζόν, αισθανόμουν έξω από τα νερά μου.
Είχα σχεδόν ξεχάσει πώς είναι η διαιτησία!
Έπρεπε να επανεκπαιδεύσω το μυαλό μου.”