Ο Κόσμος των Ελλήνων Διαιτητών
Οι διαιτητές έρχονται πρόσωπο με πρόσωπο με μια μεγάλη αρνητικότητα.
Αυτή μπορεί να προέρχεται από τους ίδιους, από τους συναδέλφους διαιτητές, τους προπονητές ή και τους αθλητές.
Οι αρνητικές συμπεριφορές δημιουργούν πρόβλημα και κάθε πρόβλημα έχει την λύση του.
Υπάρχουν λοιπόν διάφοροι τρόποι για να ξεπεραστεί, εάν όχι να λυθεί, το πρόβλημα που δημιουργεί κάθε αρνητική συμπεριφορά, από όποιον και για όποιον λόγο κι αν προέρχεται.
Η αρνητικότητα μιας κατάστασης συμβαίνει όταν ένα συγκεκριμένο πρόσφατο περιστατικό αναγκάζει έναν διαιτητή να υϊοθετήσει αρνητική στάση ακόμη και απέναντι σε έναν άλλο διαιτητή.
Αυτή μπορεί να προέρχεται από τους ίδιους, από τους συναδέλφους διαιτητές, τους προπονητές ή και τους αθλητές.
Οι αρνητικές συμπεριφορές δημιουργούν πρόβλημα και κάθε πρόβλημα έχει την λύση του.
Υπάρχουν λοιπόν διάφοροι τρόποι για να ξεπεραστεί, εάν όχι να λυθεί, το πρόβλημα που δημιουργεί κάθε αρνητική συμπεριφορά, από όποιον και για όποιον λόγο κι αν προέρχεται.
Η αρνητικότητα μιας κατάστασης συμβαίνει όταν ένα συγκεκριμένο πρόσφατο περιστατικό αναγκάζει έναν διαιτητή να υϊοθετήσει αρνητική στάση ακόμη και απέναντι σε έναν άλλο διαιτητή.
Βρίσκεστε στα αποδυτήρια και ένα μέλος της ομάδας, σας λέει:
"Αυτό το φάουλ που σφύριξες ήταν στην προσπάθεια για καλάθι. Δεν έπρεπε να δώσεις την μπάλα απ’ έξω και το καλάθι έπρεπε να μετρήσει..."
Η φυσική αντίδραση στην κριτική αυτή είναι η απάντηση:
"Εάν ήταν έτσι, τότε γιατί δεν με βοήθησες; Έπρεπε να μου μιλήσεις. Δεν το έκανες και τελικά το λάθος είναι δικό σου και όχι δικό μου."
Αυτό είναι ένα παράδειγμα ανταλλαγής ευθυνών.
Αντίθετα, εάν ο διαιτητής απαντούσε:
"Αυτό το φάουλ που σφύριξες ήταν στην προσπάθεια για καλάθι. Δεν έπρεπε να δώσεις την μπάλα απ’ έξω και το καλάθι έπρεπε να μετρήσει..."
Η φυσική αντίδραση στην κριτική αυτή είναι η απάντηση:
"Εάν ήταν έτσι, τότε γιατί δεν με βοήθησες; Έπρεπε να μου μιλήσεις. Δεν το έκανες και τελικά το λάθος είναι δικό σου και όχι δικό μου."
Αυτό είναι ένα παράδειγμα ανταλλαγής ευθυνών.
Αντίθετα, εάν ο διαιτητής απαντούσε:
"Έχεις δίκιο. Θα μπορούσαμε να αντιμετωπίσουμε καλύτερα την περίπτωση αυτή", θα είχε δημιουργήσει μια επωφελή κατάσταση για όλους.
Ο διαιτητής μάλιστα θα μπορούσε να επεκτείνει την συζήτηση σε μια ευκαιρία μάθησης:
"Πώς νομίζετε ότι πρέπει να λειτουργήσουμε όταν ξανασυμβεί; Να το συζητήσουμε εάν πρέπει ή να εμπιστευτούμε περισσότερο ο ένας τον άλλον και να προχωρήσουμε με ένα νεύμα ή κάποια άλλη κίνηση; Τι μπορούμε να κάνουμε για να μην ξανασυμβεί;"
Μερικές φορές το πρόβλημα είναι μια κατάσταση χρόνιας απογοήτευσης:
"Δεν μου αρέσει καθόλου να διαιτητεύω αυτή την ομάδα. Ο προπονητής μιλάει συνεχώς, γκρινιάζει για κάθε μου απόφαση και διαφωνεί συνεχώς μαζί μου."
Ο διαιτητής μάλιστα θα μπορούσε να επεκτείνει την συζήτηση σε μια ευκαιρία μάθησης:
"Πώς νομίζετε ότι πρέπει να λειτουργήσουμε όταν ξανασυμβεί; Να το συζητήσουμε εάν πρέπει ή να εμπιστευτούμε περισσότερο ο ένας τον άλλον και να προχωρήσουμε με ένα νεύμα ή κάποια άλλη κίνηση; Τι μπορούμε να κάνουμε για να μην ξανασυμβεί;"
Μερικές φορές το πρόβλημα είναι μια κατάσταση χρόνιας απογοήτευσης:
"Δεν μου αρέσει καθόλου να διαιτητεύω αυτή την ομάδα. Ο προπονητής μιλάει συνεχώς, γκρινιάζει για κάθε μου απόφαση και διαφωνεί συνεχώς μαζί μου."
Προφανώς, αυτός ο διαιτητής μπαίνει στο παιχνίδι με αίσθημα απογοήτευσης και με αρνητική στάση, που πιθανότατα επιδεινώνει το όποιο πρόβλημα υπάρχει με τον προπονητή.
Και σε αυτό το σημείο ο συνάδελφος διαιτητής χρειάζεται μια χρήσιμη επισήμανση και κάτι που θα μπορούσε να δοκιμάσει για να αλλάξει το κλίμα.
Και σε αυτό το σημείο ο συνάδελφος διαιτητής χρειάζεται μια χρήσιμη επισήμανση και κάτι που θα μπορούσε να δοκιμάσει για να αλλάξει το κλίμα.
Ο δυσαρεστημένος διαιτητής μπορεί να διαπιστώσει ότι δεν θα λειτουργήσει αυτό που του προτείνει ο συνάδελφός του, αλλά θα τον εμπνεύσει να πειραματιστεί μέχρι να βρεθεί μια λύση. Στην χειρότερη περίπτωση θα έχει αντικαταστήσει, τουλάχιστον για το συγκεκριμένο παιχνίδι, την αρνητικότητα με προσμονή κι ελπίδα.
Μερικές φορές, αυτό που χρειάζεται περισσότερο είναι ένα "kick in the butt" παρά ένα χτύπημα στην πλάτη, για να ταρακουνήσουμε την στάση ενός συναδέλφου διαιτητή.
Το κλειδί όμως είναι να γίνει ιδιωτικά και χωρίς να διακινδυνεύσουμε την αμηχανία που θα δημιουργηθεί μπροστά σε οποιονδήποτε, να είμαστε αυστηροί αλλά όχι σκληροί αντιμετωπίζοντας το θέμα και όχι την προσωπικότητα.
Μερικές φορές, αυτό που χρειάζεται περισσότερο είναι ένα "kick in the butt" παρά ένα χτύπημα στην πλάτη, για να ταρακουνήσουμε την στάση ενός συναδέλφου διαιτητή.
Το κλειδί όμως είναι να γίνει ιδιωτικά και χωρίς να διακινδυνεύσουμε την αμηχανία που θα δημιουργηθεί μπροστά σε οποιονδήποτε, να είμαστε αυστηροί αλλά όχι σκληροί αντιμετωπίζοντας το θέμα και όχι την προσωπικότητα.